Ημερολόγιο Γέφυρας.....(46)

Ανήμερα της Παναγιάς της Θαλασσινής
στο Πέλαγος.....

Το Ημερολόγιο του Καπετάν Δημήτρη
Βρίσκεται στην ψυχή και την καρδιά του μέσα
Εκεί, σ αυτό το Ημερολόγιο, πρώτο έγραψε
Τις πρώτες γραμμές του Ημερολογίου της Γέφυρας

Χωρίς την δύναμη της ψυχής και της καρδιάς του
δεν θα μπορούσε ποτέ να γράψει, έστω και δυο λόγια,
σ αυτό το Ημερολόγιο, που είναι Ημερολόγιο ζωής
για τον Καπετάν Δημήτρη και τον κάθε Καπετάν Δημήτρη

Ο Καπετάν Δημήτρης ήταν, είναι και παραμένει
ο αγαπημένος της θάλασσας της μοναδικής
αυτός, ο γιος του ανέμου και του πελάγους, ο γιος της θάλασσας
που τον νανούρισε όλα του τα χρόνια μέσα στην αγκαλιά της

Που κοιμόταν πάνω στις κορφές των κυμάτων
παρέα με τον άνεμο τον θαλασσινό, τον πελαγίσιο,
κάτω από το μπλε του ουρανού
μέσα στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας

Παρέα του, πλάι του
Είχε πάντοτε την Παναγιά την Θαλασσινή

Χρόνια Πολλά Παναγιά μας Θαλασσινή
Χρόνια σου Πολλά

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(45)

Κάπως έτσι ήταν το πλοίο που έκανα
εκείνη την εποχή πριν 50 χρόνια

Οι δυο τραπεζαρίες στα σημερινά πλοία, τα σύγχρονα,
συνήθως είναι στον ίδιο όροφο, δεξιά και αριστερά στο
πρυμναίο μέρος του κομοδεσίου του κάθε πλοίου.
Μεταξύ των δυο τραπεζαριών, μεσολαβεί η κουζίνα,
το μαγειρείο του πλοίου και δυο μικρές κουζίνες, τα Pantry,
όπου έκεί έχει μεγάλο ψυγείο, πιάτα, ποτήρια και όλα τα
απαραίτητα σερβίτσια που χρειάζονται για κάθε τραπεζαρία.
Πλυντήριο για τα πιάτα, τα ποτήρια και όλα τα σκεύη που
χρησιμοποιούνται και λάντσα για απλό πλύσιμο.
Έχει και ηλεκτρικό μάτι ασφαλείας για καφέ και για κάτι
αν θέλεις να ψήσεις, η να ζεστάνεις.
Σήμερα έχει και μικροκυμάτων.
Τότε που πρώτο μπαρκάρισα, το μόνο που είχε, ήταν ένα μικρό
ψυγείο της πλάκας και τίποτε άλλο.
Σήμερα έχει ότι έχουμε και στα σπίτια μας και παρ απάνω,
όχι μόνο μπρίκια και φλιτζάνια για καφέ, αλλά όλων των ειδών
καφέδες και καφετιέρες.
Τότε τον καφέ και την ζάχαρη, μας τα έδινε ο καμαρότος, κάθε
εβδομάδα, κάθε Σάββατο, μαζί με τα σεντόνια και το σαπούνι.
Σήμερα τα καράβια και η ζωή του ποντοπόρου ναυτικού είναι
τελείως διαφορετική από τότε, πριν πενήντα χρόνια.
Όχι ότι κάναμε πρόοδο εμείς
Όχι
Οι άλλοι προόδευσαν πάρα πολύ, παρ όλο που ήσαν προοδευμένοι
Εμάς, απλά, μας παρασέρνουν μαζί τους
Βλέπεται οι δικοί μας, δεν μπορούν να κάνουν σήμερα διαφορετικά
Μας προστατεύουν οι Διεθνείς Κανονισμοί
Όταν εμείς οι ποντοπόροι το 1960 κοιμόμασταν σε στρώματα
για ζώα και σε καμπίνες, πέντε και έξι άτομα, οι Βόρειο
Ευρωπαίοι είχαν καμπίνες μοναχικές και με κλιματισμό, εμείς
κάναμε πάνω απο 20 χρόνια για να τα ανακαλύψουμε όλα αυτά.
Σήμερα είναι όλα διαφορετικά, όχι ότι πήγαμε μπροστά
Όχι
Απλά μας παρασέρνουν μαζί τους οι προηγμένοι ναυτικοί,
οι προηγμένοι θαλασσοπόροι ταξιδευτές
Κάτι είναι και αυτό

Συνεχίζεται.....

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(44)

Στην πρύμη του πλοίου, πίσω από το Νο.5 αμπάρι του φορτίου
ήταν η υπερκατασκευή όπου έμενε το κατώτερο πλήρωμα.
Σήμερα, στα σημερινά σύγχρονα πλοία, όλοι μένουν στην ίδια
υπερκατασκευή, που κατ εξοχήν είναι πάντα στην πρύμη του κάθε
πλοίου, σε διαφορετικό όροφο όμως η κάθε ειδικότητα.
Εμείς που μέναμε στην πρύμη του πλοίου, το κατώτερο πλήρωμα,
φροντίζαμε, εμείς, για όλα σε αυτή την περιοχή της ενδιαίτησης.
Ενώ εκεί που έμεναν ο Καπετάνιος, οι αξιωματικοί και
οι υπαξιωματικοί, τους χώρους αυτούς τους φρόντιζαν οι βοηθοί
θαλαμηπόλοι και βοηθούσαμε και εμείς.
Ο Καπετάνιος είχε δικό του θαλαμηπόλο, γιατί βλέπεις
ο Καπετάνιος δεν είναι πλήρωμα.
Πλήρωμα είναι όλοι οι άλλοι εκτός από τον Καπετάνιο.
Ακόμη και στην τραπεζαρία για φαγητό έχει δικό του τραπέζι
ο Καπετάνιος. Το τραπέζι του Καπετάνιου λέγεται και τον
σερβίρει πάντα ο θαλαμηπόλος.
Όλους τους άλλους τους σερβίρει κάποιος από τους βοηθούς του
θαλαμηπόλου.
Στην τραπεζαρία του πληρώματος και εκεί σερβίρει όλο το
κατώτερο πλήρωμα ένας βοηθός θαλαμηπόλου.
Το φαγητό είναι το ίδιο για όλους και πλούσιο και καλά
μαγειρευμένο.....

Συνεχίζεται.....

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(43)

Ο Καπετάν Δημήτρης
Γράφει στο Ημερολόγιο Γέφυρας ότι συμβαίνει
στην διάρκεια της βάρδιάς του στην γέφυρα.....



Συνεχίζεται.....

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(42)

Η ζωή, χρόνια, αιώνες, ακολουθεί τους δρόμους της θάλασσας
τις θαλάσσιες λεωφόρους, από την Ανατολή στην Δύση και από
τον Βοριά στον Νοτιά.
Αυτό ακριβώς διάλεξα και εγώ να ακολουθήσω, τις θαλάσσιες
λεωφόρους που ακολούθησαν οι θαλασσινοί ταξιδευτές μέσα
στους αιώνες, οι ποντοπόροι θαλασσινοί ταξιδευτές.
Πρόσω ολοταχώς ήταν η εντολή του Καπετάνιου, πρόσω ολοταχώς
Καπετάνιε, απαντά με καθαρή φωνή ο αξιωματικός γέφυρας
και γράφει στο Ημερολόγιο Γέφυρας την εντολή του Καπετάνιου.
Έτσι γινόταν κάθε φορά στην Γέφυρα του πλοίου, όλα μου
τα χρόνια που βρισκόμουν στις Γέφυρες των πλοίων.
Χειμώνας 1959 στην Βόρεια θάλασσα, μόλις γυρίσαμε το
καραβοφάναρο έξω από το λιμάνι του Ρόντερνταμ της Ολλανδίας
και μπήκαμε στον θαλάσσιο διάδρομο για να πάμε στον πιλότο
του ποταμού Έλβα και ανεβαίνοντας το ποτάμι θα πηγαίναμε στο
κανάλι του Κιέλου για να βγούμε στην Βαλτική θάλασσα.
Το Μιχαήλ Άγγελος, αργά, αλλά σταθερά, μας πήγαινε στον προορισμό
μας χωρίς διακοπές, ήταν καλοτάξιδο σκαρί, γερή κατασκευή
Εγγλέζικη, με πέντε αμπάρια ( πεντάμπαρο ) με διπλές πόστες και
με μπουκαπόρτες στα αμπάρια, με σκέπασμα από μουσαμάδες.
Το κομοδέσιο της Γέφυρας ήταν στη μέση του πλοίου, στο νούμερο
τρια αμπάρι. Ακριβώς από πίσω προς τα πρίμα ήταν το κομοδέσιο,
η υπερκατασκευή της μηχανής και τα δωμάτια των μηχανικών,
του Λοστρόμου, του Μαραγκού και του Μάγειρα.
Στη μέση, στο κομοδέσιο της Γέφυρας, έμενε ο Καπετάνιος και
οι Αξιωματικοί καταστρώματος, μαζί και ο Ασυρματστής του πλοίου
και ο Θαλαμηπόλος. Εκεί ήταν και η τραπεζαρία των αξιωματικών
που τους σερβίριζαν ο θαλαμηπόλος και ο βοηθός θαλαμηπόλου.
Αυτοί είχαν όλη την εποπτεία της υπερκατασκευής της Γέφυρας.
Όλοι οι άλλοι μέναμε πρίμα
Εμείς ήμασταν το κατώτερο πλήρωμα βλέπεις

Συνεχίζεται.....

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(41)

Σήμερα βέβαια οι κατασκευές όλων των πλοίων, γίνονται όλο
και καλύτερες, είναι πιο καλές οι προδιαγραφές που χρησιμοποιούν
οι κατασκευαστές, σύμφωνα με τους όρους των ασφαλιστικών εταιριών
και των εταιριών των εφοπλιστικών. Που όλο και περισσότερο
ζητάνε πιο ασφαλή πλοία και βέβαια χρησιμοποιούν καλύτερα υλικά
και καλύτερη τεχνολογία.
Η ασφάλεια για την ανθρώπινη ζωή στη θάλασσα και η διάσωση, είναι
στην ανώτατη βαθμίδα, στο πιο υψηλό επίπεδο και αυτό είναι,
αν μπορώ να πω επιτυχία όλων μας, όλων εμάς που ασχολούμαστε
με την θάλασσα και κυρίως με την ποντοπόρο ναυτιλία.
Ο κόσμος που ασχολείται σήμερα με τα πλοία έχει πολύ περισσότερες
γνώσεις από ότι παλαιότερα και αν βάλουμε και την ικανότητα,
φτάνουμε σχεδόν στο ζητούμενο.
Η επιστήμη και η τεχνολογία βοήθησαν στο μέγιστο για να φτιάχνονται
πιο σίγουρα και ασφαλή πλοία, οι δε προδιαγραφές κατασκευής ενός
πλοίου είναι πολύ υψηλού επιπέδου σήμερα και αυτό οφείλεται σε
όλους μας, σε όλους που έχουν συμμετοχή σ αυτό που λέγεται
θάλασσα, πλοία, ταξίδια.
Από τον πλοιοκτήτη, εφοπλιστή, μέχρι το τζόβενο και τον καθαριστή.
Σήμερα όλοι ξέρουν και μπορούν να αξιοποιούν τις ικανότητές τους
προς το καλύτερο και το καλύτερο είναι τα ασφαλή ταξίδια παντός
καιρού. Τα ταξίδια χωρίς απαγορευτικό
Το μόνο που χρειάζεται είναι γνώσεις και καλά ταξίδια για να
μπορούμε να σερφάρουμε πάνω στο κύμα με ασφάλεια.....
Τα πλοία του 1959 που πρώτο μπαρκάρισα, δεν έχουν καμιά σχέση
με τα πλοία τα σημερινά του 2007
Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα
Όσοι πίστευαν το αντίθετο, δεν ζούνε πια, δεν είναι εν ζωή πια
και όμως η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της με σιγουριά.....

Συνεχίζεται.....

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(40)

Το σπουδαιότερο ήταν και εξακολουθεί να είναι η προστασία
της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, αυτό είναι και το πιο
σημαντικό που κατάφερε ο άνθρωπος για τον άνθρωπο και
την ζωή στη θάλασσα. Αυτό είναι το πρώτο μέλημα όλων μας
που ταξιδεύουμε στον ωκεανό.
Η ασφαλή ναυσιπλοϊα και η ασφάλεια του πληρώματος και
των επιβαινόντων.
Οι Διεθνής κανονισμοί για το θέμα της ασφάλειας και της σωτηρίας
της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, είναι η πιο μεγάλη επιτυχία
που κατάφεραν οι άνθρωποι σε παγκόσμια κλίμακα, είναι το
σπουδαιότερο, είναι το πιο μεγάλο επίτευγμα που κατάφεραν
να εφαρμόσουν, γιατί οι άνθρωποι της θάλασσας, οι ναυτικοί όλου
του κόσμου και κυρίως οι θαλασσοπόροι, οι ποντοπόροι, ήταν
απροστάτευτοι στα ταξίδια τους μέσα στους ωκεανούς με όλες
τις καταστάσεις καιρού και θάλασσας.
Σήμερα τα πράγματα και η ζωή στη θάλασσα έχουν αλλάξει προς
το καλύτερο και γίνονται όλο και καλύτερα και πιο ασφαλή.
Την εποχή που πρώτο μπαρκάρισα το 1959 τα πράγματα βέβαια
ήσαν τελείως διαφορετικά από τα σημερινά, όποιος μπορούσε
να σωθεί σωζόταν, μόνο με τα δικά του μέσα.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει τελείως και ασφαλώς προς
το καλύτερο και σε αυτό βέβαια βοήθησαν και βοηθούν τόσο
οι άνθρωποι όσο και η τεχνολογία.
Αυτοί που πραγματικά βοήθησαν και εξακολουθούν να βοηθούν,
365 μέρες τον χρόνο, με κάθε κατάσταση καιρού, είναι
οι Ακτοφυλακές σε παγκόσμια κλίματα και κυρίως η Αμερικάνικη
Ακτοφυλακή, η U.S. Coast Guard.
Έχουν σώσει ζωές και ζωές και εξακολουθούν να το κάνουν
Είναι η πιο μεγάλη ασφάλεια που μπορούν να προσφέρουν στον
άνθρωπο της θάλασσας και κυρίως στον ποντοπόρο ναυτικό.
Είναι η πιο μεγάλη προσφορά στον άνθρωπο από άνθρωπο

Συνεχίζεται.....