Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(128)

Το ξημέρωμα μόλις έχει αρχίσει, πριν λίγο ο Γρηγόρης,
το καμαροτάκι μας, ήρθε στην πρύμη και πέταξε τα αποφάγια
τα βραδινά στα απόνερα του πλοίου.
Μακριά στον ορίζοντα και αριστερά, φάνηκαν τα φώτα πορείας
ενός πλοίου διερχόμενου, που μας προσπερνάει.
Το μόνο που ακούγεται μέσα στην ησυχία του πρωινού είναι
ό θόρυβος της προπέλας του πλοίου που μας δίνει κίνηση προς
τα μπροστά και η πνοή του αέρα που περνά ανάμεσα από τα ρέλια
και τις κουπαστές της πρύμης.
Εγώ κάθομαι από αριστερά ακουμπισμένος στα ρέλια, καπνίζοντας
και αγναντεύοντας το πέλαγος αδιαφορώντας για το μπότζι και
το σκαμπανέβασμα του πλοίου.
Είμαι καλά ντυμένος γιατί κάνει κρύο, φοράω και τον σκούφο που
μου έχει πλέξει η μητέρα μου για να μην κρυώνει το κεφάλι μου.
Μήτσο πρόσεχε να μην κρυώσεις, μου λέει ο Γρηγόρης
Εν τάξει Γρηγόρη, είμαι καλά ντυμένος και ο Γρηγόρης πήγε για
να συνεχίσει την δουλειά του στην τραπεζαρία, σε λίγο ήταν
η ώρα για το πρωινό φαγητό και έπρεπε όλα να είναι έτοιμα. Από αριστερά και με προσοχή πήγα μέχρι το μαγειρείο για να πω
στον μάγειρα και τον βοηθό του μια καλημέρα και να πάρω και
το πρωινό φαγητό μου και να πάω πρίμα που είναι η τραπεζαρία
για να φάω. Αυτό το δρομολόγιο έκανα καθημερινά, για το πρωινό
το μεσημεριανό και το βραδινό φαγητό.
Βλέπεις η κουζίνα ήταν στη μέση του πλοίου και η τραπεζαρία μας
ήταν στην πρύμη του πλοίου.

Συνεχίζεται.....

2 σχόλια:

Roadartist είπε...

"φοράω και τον σκούφο που
μου έχει πλέξει η μητέρα μου για να μην κρυώνει το κεφάλι μου"

..νοσταλγία..Τι να σχολιάσεις σε αυτό?..
Πέρασα και το πρωί απο το blog το διάβασα, αλλά ήθελα να ξαναπεράσω με την ηρεμία μου να σου αφήσω σχόλιο.
Καλό απόγευμα!

Unknown είπε...

@ roadartist

Καλησπέρα

Να είσαι καλά για το σχόλιο
Αυτό τον σκούφο τον είχα για πολλά
χρόνια μαζί μου, ήταν πολύ ζεστός.

Πάντοτε στα ταξίδια μου είχα μαζί μου σκούφο και καπελάκι βέβαια

Καλό σου βράδυ
φιλιά θαλασσινά