Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(192)

Η λάντζα με τα τρόφιμα ήρθε λοστρόμε και την δέσαμε από αριστερά
με τον Κωνσταντή.
Εν τάξει Μήτσο έρχομαι τώρα με τους ναύτες να πάρουμε τα τρόφιμα
επάνω και να τα πάμε στις αποθήκες και τα ψυγεία του πλοίου.
Τις βάρκες του καναλιού τις πήραμε, είναι στη θέση τους
Μόλις πάρουμε τα τρόφιμα επάνω να φύγετε εσύ με τον Κωνσταντή
Να πάτε να αλλάξετε, να ετοιμαστείτε για την εξόδου στην πόλη και
να προσέχετε έξω, να είστε πάντα μαζί με τους άλλους, κοντά τους,
κοντά στους παλιούς, αυτοί τα ξέρουν καλά τα μέρη εδώ.
Έγινε λοστρόμε θα προσέχουμε, θα είναι μαζί μας και ο καπετάν
Σπύρος, έχει έρθει αρκετές φορές εδώ με τα ποστάλια.
Η παραλαβή των τροφίμων τέλειωσε και μαζί με τον Κωνσταντή πήγαμε
στο δωμάτιο που μένουμε παρέα, αλλάξαμε και περιμένουμε στη σκάλα
του πλοίου τη λάντζα για να μας βγάλει στο λιμάνι του Πορτ Σαιντ.
Ο καπετάν Σπύρος και τα άλλα παιδιά του πληρώματος περιμένουν
μαζί μας την λάντζα που θα έρθει σε λίγο.
Μήτσο το πάσο των Αιγυπτιακών αρχών για να βγούμε έξω το πήρατε ?
Ναι καπετάν Σπύρο, το πήραμε, μας το έδωσε ο καπετάν Αλέκος
και μας είπε να περάσουμε καλά.
Καλά θα περάσουμε Μήτσο
Άντε καπετάν Σπύρο να ξεμουδιάσουμε λιγάκι
Να αλλάξουμε και παραστάσεις, είναι πολύ σημαντικό
Αυτό είναι αλήθεια Μήτσο, καλή είναι αυτή η αλλαγή
Θα έχουμε να λέμε και κάτι διαφορετικό στο ταξίδι μας που είναι
ακόμη πολύ μακρύ.
Έλα παιδιά κατεβαίνουμε ένας, ένας και σιγά, σιγά στη σκάλα
Η λάντζα μας πήρε όλους και φύγαμε για την στεριά που είναι
ακριβώς απέναντι.
Περάσαμε από τις τοπικές αρχές και το τελωνείο και βγήκαμε
στην πόλη.
Το αρχικό περπάτημα στη στεριά είναι και διαφορετικό από ότι
στο πλοίο
Έχουμε να περπατήσουμε στη στεριά από την Πολωνία που φύγαμε
εδώ και 20 σχεδόν ημέρες.
Εγώ με τον Κωνσταντή είμαστε συνέχεια δίπλα στον καπετάν Σπύρο
και όλο ολόγυρα κοιτάω
Τα μάτια μου προσπαθούν να πάρουν όσο πιο πολλές εικόνες μπορούν
για να τις πάρω μαζί μου και να τις έχω στο φωτογραφικό άλμπουμ
τις μνήμης μου για να μπορώ να τις ξαναβλέπω πάλι μετά από καιρό
για να θυμάμαι την εξόδου στο Πορτ Σαιντ.
Τα φώτα δίνουν μια ξεχωριστή ομορφιά στο λιμάνι
Ο καιρός και η βραδιά είναι πολύ καλές και όλη η παρέα των
ποντοπόρων ταξιδευτών περπατά στο μουράγιο του λιμανιού και
κατευθύνεται προς τα φώτα και το κέντρο της πόλης.
Τα μαγαζιά είναι σχεδόν όλα ανοιχτά αυτή την ώρα ακόμα και αρκετός
κόσμος κυκλοφορεί ακόμη στους δρόμους.
Εμείς σαν μια μεγάλη ομάδα περπατάμε και συζητάμε όλοι μαζί,
μεγαλόφωνα πολλές φορές, για να ακουγόμαστε.
Οι περαστικοί μας κοιτούν στο πέρασμά τους, όπως και εμείς αυτούς
Σίγουρα μας αναγνωρίζουν ότι είμαστε ξένοι και μας κοιτούν

Συνεχίζεται.....

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ενα ταξιδι..
ενα ταξιδι μακρινό χρειάζομαι..

Unknown είπε...

@ μαρία νικολάου

Καλημέρα

Αυτό χρειάζομαι και εγώ
μου φαίνεται ότι θα το
πραγματοποιήσω
Να αλλάξω παραστάσεις

Καλό σου πρωινό