Τρίτη 22 Μαΐου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(33)

Δεν μπορώ να πω ότι έγινα ναυτικός μέσα σε τόσο λίγο καιρό,
μέσα σε λίγες ημέρες, θέλει πολύ χρόνο και πολύ κόπο για
να πεις ότι έγινα ναυτικός.
Είναι πολύ δύσκολο σαν επάγγελμα και σαν ζωή, τότε ήμουν
πολύ νέο, παιδί, ακόμη και δεν μπορούσα να τα καταλάβω
όλα αυτά που μπορώ να καταλάβω σήμερα.
Χειμώνας του 1960 στη βόρεια θάλασσα, δεν είχα ούτε καν
φανταστεί πως ήταν και τι θα συναντούσα, ήταν δύσκολο
ταξίδι με τέτοιο πλοίο, αυτό βέβαια το λέω σήμερα που έχω
γνώση της θάλασσας και μεγάλη πείρα από πλοία και ταξίδια
πελαγίσια. Τότε δεν ήξερα και να μου έλεγαν τι μπορούσα άραγε
να καταλάβω αφού δεν είχα τις γνώσεις και την πείρα των ταξιδιών.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι με πρόσεχαν και αυτό ήταν και το πιο
θετικό σε αυτό το πρώτο μου ταξίδι στη θάλασσα.
Ήταν η πρώτη μου βάπτιση με την θάλασσα, με τον αγέρα
με την αλμύρα, η πρώτη μου γνωριμία με τα θαλασσοπούλια,
με την συννεφιά του ωκεανού, με το σκαμπανέβασμα του πλοίου,
με το κύμα που κτυπούσε στις μάσκες τις πλώρης του πλοίου.
Άκουγα για πρώτη φορά τον ήχο της μηχανής του πλοίου που
ακουγόταν μέχρι και την πρύμη και την πλώρη, έπρεπε να μάθω
ακόμη να ξεχωρίζω και τους ήχους και όλους τους θορύβους κατά
την διάρκεια των ταξιδιών. Αυτό είναι από τα πιο σημαντικά
της ναυτικής ζωής, πρέπει οπωσδήποτε να μάθεις να ξεχωρίζεις
τους ήχους και τους θορύβους, γιατί είναι η ζωή σου η ίδια στην
διάρκεια των ταξιδιών. Πρέπει να αφουγκράζεσαι ακόμη και την ώρα
που κοιμάσαι, πρέπει να είσαι σε διαρκή ετοιμότητα, ο ύπνος
ο βαρύς δεν είναι καλός σύντροφος όταν ταξιδεύεις, πρέπει να
είσαι πάντα σε εγρήγορση.
Πρέπει πάντα να ελέγχεις την πραγματικότητα του τώρα, του σήμερα,
γιατί μπορεί να μην υπάρξει αύριο.
Πρέπει να μάθεις να μεταφράζεις τους ήχους και τους θορύβους
γιατί έχουν την δική τους μετάφραση.
Βέβαια αυτά τα γράφω τώρα που έχω πλήρη γνώση, το τι σημαίνει
να είσαι ναυτικός, θαλασσοπόρος ταξιδευτής, ποντοπόρος,
παντός καιρού. Τότε πήγαινες πιο πολύ με το ένστικτό σου.
Σήμερα η πρόδος της τεχνολογίας τα έχει όλα μετατρέψει, προς
το καλύτερο βέβαια και κυρίως στην ασφάλεια και την σιγουριά.
Για μας δεν υπάρχει, θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος
Ταξιδεύουμε, πάνω από όλα αυτά, φτάνοντας στα όρια.
Τα όρια τα βάζουμε εμείς, εμείς τα τοποθετούμε τα όρια
Αυτή είναι όλη η αλήθεια και η πραγματικότητα
Η απόφαση και οι αποφάσεις είναι δικές μας και πρέπει πάντα
να είναι σωστές, τα λάθη δεν συγχωρούνται....

Συνεχίζεται.....

3 σχόλια:

THE_RETURN είπε...

Πανέμορφο κόμμάτι, Καπετάνιε μου...

Κάθομαι και το διαβάζω και προσπαθώ να σε φανταστώ εκείνα τα χρόνια.

Το Ημερολόγιο της Γέφυρας είναι πολύ καλό για όλους εμάς που δεν ξέρουμε και πολλά πράγματα από τη ναυτική ζωή.

Να είσαι καλά.

Unknown είπε...

@ the return

Καλημέρα

Σε ευχαριστώ για τα όμορφά σου
πάντα λόγια

Το Ημερολόγιο Γέφυρας είναι
πράγματι πολύ καλό ακόμη και
για μένα, γιατί έρχομαι πίσω
σχεδόν 50 χρόνια, να γράψω για
την τότε εποχή, την ναυτική,
την ποντοπορία και θαλασσοπορία
εκείνης της πολύ δύσκολης εποχής.

Θα τα γράψω όλα όπως ακριβώς
έγιναν και όπως ακριβώς τα έζησα
και σε ευχαριστώ για την παρέα σου
σε αυτή την μοναχική μου πορεία
σε αυτό το μοναχικό οδοιπορικό
της ναυτικής μου ζωής

Να είσαι καλά
Καλό πρωινό

Sigmataf είπε...

Δεν μπορείς να φανταστείς τι μου έκανες...




Άντε καλησπέρα

;)