Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(315)

Εδώ Μήτσο τα βράδια, όταν βγεις έξω, που μόνο νωρίς μπορείς να βγεις
Θέλει μεγάλη προσοχή, γιατί υπάρχει φτώχεια μεγάλη, πείνα και νόμος
στρατωτικός επικρατεί σε ολόκληρη την Ινδονησία.
Δεν υπάρχει ελευθερία αυτή την εποχή που κυβερνάνε οι στρατιωτικοί
Παντού στρατιώτες με τα όπλα κάνουν κουμάντο, ακόμα και στη φόρτωση
και στο δρόμο που περπατάς.
Χωρίς πάσο έξω από το καράβι δεν μπορείς να πας, στην πόλη για να πας
πρώτα περνάς από έλεγχο στο τελωνείο και στις τοπικές αρχές.
Ακόμη και στο λιμάνι για να περπατήσεις.
Είναι μεγάλη ταλαιπωρία για να βγεις εξόδου εδώ στη Τζακάρτα
Ακόμη και την ημέρα αν θα βγεις θέλει μεγάλη προσοχή, γιατί σε κλέβουν
στη στιγμή στη μέση του δρόμου για ένα δολάριο για να πάνε να πάρουν
λίγο ρύζι στη μαύρη αγορά για να χορτάσουν την πείνα τους.
Μετά τα μεσάνυχτα απαγορεύται η κυκλοφορία
Για αυτό η εκφόρτωση σταματά λίγο πριν τα μεσάνυχτα μαζί με
την κυκλοφορία.
Εδώ στο πλοίο, στην φόρτωση, κουμάντο κάνουν οι στρατωτικοί, για αυτό
βλέπεις, Μήτσο, τόσους πολλούς φαντάρους και αξιωματκούς έξω από το
πλοίο, εδώ στο πλατύσκαλο στην είσοδο του πλοίου και σε όλο το καράβι
γενικώς, αυτοί έχουν το κουμάντο μέχρι να τελειώσει η φόρτωση.
Κάνουν βάρδιες κανονικές και παρακολουθούν τα πάντα και τους πάντες
πρέπει να έχετε τα μάτια σας δεκατέσσερα και όχι πολλά, πολλά με αυτούς
με ούτε και με τους εργάτες.
Άσε που κλέβουν, κυρίως οι εργάτες, ότι είναι φαγώσιμο για να χορτάσουν
την πείνα τους. Γιατί σε όλους τους εργάτες που δουλεύουν στο πλοίο στη
φόρτωση, όλη μέρα, τους δίνουν λίγο ρύζι για φαγητό μέσα σε ένα φύλλο
μπανάνας. Το βράδυ που φεύγουν, Μήτσο, από το πλοίο τους ψάχνουν μήπως
έχουν πάρει μαζί τους κομμάτια από καρύδες που μας φορτώνουν για να τις
πάνε στα σπίτια τους για να τις φάνε.
Έγινε καπετάν Αλέκο θα προσέχουμε και το πολύ, πολύ να βγούμε την ημέρα
το Σαββατοκύριακο, να πάμε καμιά βόλτα στο λιμάνι και την πόλη, παρέα
όλοι μαζί. Εν τάξει Μήτσο θα κανονίσουμε να βγούμε παρέα για λίγες ώρες
και να επιστρέψουμε νωρίς στο πλοίο για ασφάλεια.
Γιατί εδώ που βρισκόμαστε μόνο στο πλοίο είμαστε ασφαλείς
Πάμε τώρα προς την πρύμη στο Νο5 αμπάρι για να δούμε πως πάει η φόρτωση
και μετά πάμε για τον καφέ των τρεις που πλησιάζει.

Συνεχίζεται.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: