Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(39) περίοδος δεύτερη

Πρωινή σκάντζα και πρωινό ξύπνημα, 5 η ώρα Μήτσο, σκάντζα μου λέει
ο Σωτήρης, ο ναύτης της βάρδιας 12-6, που μας κάνει σκάντζα κάθε
πρωινό, εμένα, τον Αλέκο και τον Νικόλα που μένουμε μαζί και οι τρεις
στην ίδια καμπίνα.
Εν τάξει Σωτήρη, έγινε, σηκωνόμαστε
Και αμέσως και οι τρεις σχεδόν ταυτόχρονα, σηκωνόμαστε μαζί και πάμε
να ρίξουμε λίγο νερό στο πρόσωπό μας για να ξυπνήσουμε και να πάρουμε
την κρυάδα του πρωινού ξυπνήματος.
Πρώτοι ανεβαίνουμε κάθε πρωί στην τραπεζαρία και το καπνιστήριο του
πληρώματος και κατόπιν ακολουθούν, καμαρότος, μάγειρας και ο βοηθός
του ο Μιχάλης. Στις 6 κάθε πρωί έρχεται ο λοστρόμος για να πιεί τον
πρώτο πρωινό καφέ και να πάει να πάρει δουλειά από τον γραμματικό και
μετά να πάει για την προετοιμασία των εργασιών της ημέρας στο κατάσ-
τρωμα, τόσο εν πλω, όσο και στο λιμάνι.
Έτσι και σήμερα, σχεδόν οι ίδιες καθημερινές πρωινές κινήσεις, μόνο
που σήμερα ήμαστε στο λιμάνι και φορτώνουμε και γι αυτό υπάρχει μια
μικρή διαφοροποίηση.
Αυτή την ώρα βρίσκονται στο κατάστρωμα και παρακολουθούν την φόρτωση
ο υποπλοίαρχος επικεφαλής, ο ανθυποπλοίαρχος ο καπετάν Σπύρος και
ο μπόμαν μαζί με τους δυο ναύτες της βάρδιας 12-6.
Σε όλη την διάρκεια της φόρτωσης και σε κάθε φόρτωση, όλοι αυτοί είναι
πάντοτε σε ετοιμότητα και παρακολουθούν την φόρτωση στο λιμάνι όσο
χρόνο και αν πάρει. Οι μόνοι που σκαντζάρουν κάθε 6 ώρες είναι οι
ναύτες και οι ανθυποπλοίαρχοι.
Πολλές φορές αν χρειαστεί βοηθά και ο λοστρόμος και όποιος άλλος
χρειαστεί. Μόλις ανέβηκα στο καπνιστήριο πήγα κατ ευθείαν για να
φτιάξω καφέ, να πιω μια γουλιά και να ανάψω το πρώτο τσιγάρο της
ημέρας. Για μένα τώρα αρχίζει η καινούργια ημέρα, ταυτόχρονα με την
πρώτη γουλιά του καφέ που είναι και η πρώτη γουλιά της ημέρας, μα και
της κάθε ημέρας.
Ο Νικόλας έπιασε αμέσως δουλειά για να φτιάξει τους πρωινούς καφέδες
για τις βάρδιες που θα έρθουν σε λίγο να πιουν τον πρωινό καφέ τους.
Ο μπόμαν με τον λοστρόμο μόλις μπήκαν στο καπνιστήριο και κάθισαν για
να πιούν τον καφέ τους στο τραπέζι που κάθονται πάντα οι δυο τους.
Εγώ με τον Αλέκο μόλις ήπιαμε τον καφέ μας φύγαμε για το κομοδέσιο
της μέσης, για να πάμε στις δουλειές μας.
Η ημέρα άρχισε όπως η κάθε ημέρα στο λιμάνι και η φόρτωση συνεχίζεται
και η παραμονή μας στο λιμάνι

Συνεχίζεται.....

4 σχόλια:

ci είπε...

Όποιος δεν την έχει ζήσει την κρυάδα αυτού του ξυπνήματος... δύσκολα το φαντάζεται, Καπετάν Δημήτρη!
Κι εδώ αγρίεψε πια ο καιρός για καλά.

Καλή δύναμη σε όσους ταξιδεύουν,
Καλές γιορτές σε όλους.

Unknown είπε...

@ Citronella

Καλησπέρα

Έχεις απόλυτο δίκιο
όποιος δεν έχει ζήσει αυτή την στιγμή δεν ξέρει τίποτα από ζωή.
Και εδώ τώρα που ήμουν έξω ο καιρός
είναι αγριεμένος και κάνει κρύο
για τα καλά, είναι καιρός για χιόνι
και κρύο
Καλές θάλασσες σε όσους ταξιδεύουν
στους ωκεανούς όλου του κόσμου

Καλές γιορτές να έχουν
και ο Χριστός μας πάντα κοντά τους

pylaros είπε...

Η πόρτα πάντοτε ήτανε στον γάντζο για ότιδήποτε θα μπορούσε να συμβεί στο πέλαγος, το πρωινό σκάνταζα βάρδια, το πέταμα απ' το κρεβάτι στο πόδι σ' ένα δευτερόλεπτο και έξοδος όλων εμάς γυμνών στην κουβέρτα πάνω σε μισό μέτρο πάγο ήτανε από τα πιο τρομακτικά ξυπνήματα της ζωής μου ως ναυτικός, όταν μας παρέσυρε ένα τεράστιο κομμάτι πάγου στο ποτάμι του Άγιου Λαυρέντιου στον Καναδά, αφού προηγουμένος είχαμε χάσει τις άγκυρες αφού είχαν σκαλώσει σε καλώδια και η κοντέσα είχε φράξει από τον πάγο ως εκ τούτου δεν δούλευε η μηχανή.
Χαιρετισμούς Καπετάν Δημήτρη,

Γαβριήλ

Unknown είπε...

@ Γαβριήλ γειά σου

Καλημέρα από την Αθήνα

Να είσαι καλά για τα πάντα
όμορφά σου σχόλια

Καλό πρωινό
Καλές και χαρούμενες γιορτές

Καπετάν Δημήτρης