Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(112) περίοδος δεύτερη

Κάθε βραδιά, μετά τις 6 το απόγευμα, το καπνιστήριο του πληρώματος
είναι όλο ζωή και πάντα σχεδόν γεμάτο όπως σήμερα.
Ακόμα και οι αξιωματικοί κουβέρτας και μηχανής έρχονται για να
παίξουν τάβλι, πρέφα, κούπες και να πουν και να ακούσουν τα νέα της
μικρής μας κοινότητας, να ανταλλάξουν, να συζητήσουν πολλές φορές
και τα προσωπικά τους νέα.
Όταν ο μαρκόνης, ο Στέλιος, φέρνει τα νέα από τον έξω κόσμο και από
την Ελλάδα κυρίως, γίνεται ο σχετικός πάντα σχολιασμός μεταξύ των
μεγαλύτερων του πληρώματος και των αξιωματικών.
Οι μικρότεροι προτιμούν σχεδόν πάντα τα αθλητικά και ορισμένα από
την καθημερινότητα, ενώ οι μεγαλύτεροι πάντα συζητούν τα πολιτικά
και τα οικονομικά και η βραδιά συνεχίζεται μέχρι να έρθει η ώρα του
ύπνου με το πλοίο μας να ταξιδεύει στη θάλασσα την Κινεζική.
Το σκαμπανέβασμα άρχισε να γίνεται όλο και πιο αισθητό, ο κυματισμός
είναι αυτή την ώρα στην μάσκα μας την αριστερή και η θάλασσα άρχισε
να μπαίνει στο πλωριό κατάστρωμα από αριστερά φτάνοντας το σκόνισμα
από το κύμα μέχρι τον καθρέφτη του κομοδέσιου της γέφυρας.
Η κυκλοφορία στο κατάστρωμα θέλει προσοχή αυτή την ώρα
Γίνεται μόνο από την απάγκιο μεριά, από σταβέντο, για την ασφάλεια
και με τον φακό στο χέρι.
Οι ναύτες που πηγαινοέρχονται φορούν μπότες και νιτσεράδες γιατί το
νερό από τα κύματα φτάνει σχεδόν μέχρι την πρύμη, το φέρνει η δύναμη
του αέρα που όσο περνάει η ώρα γίνεται πιο δυνατός.
Η ανάσα του αέρα που περνά ανάμεσα από τα στράλια του άλμπουρου
ακούγεται μέχρις εμάς και το ταξίδι συνεχίζεται προς τα βόρειο και
ανατολικά, αύριο βγαίνουμε στον Ειρηνικό Ωκεανό

Συνεχίζεται.....

6 σχόλια:

evi είπε...

Καλησπέρα καπετάνιε!Πες μου,νοσταλγείς την πατρίδα,την οικογένεια..?πως το παλεύεις,πες μου κι εμένα.

Unknown είπε...

@ evi

Καλημέρα

Τώρα είμαι εδώ, για πάντα, μέχρι
το τέλος
Η επαγγελματική μου σταδιοδρομία
τέλειωσε πριν 4 χρόνια

Ήταν η δουλειά μου
μετά ερχόταν η νοσταλγία
η πατρίδα η οικογένει η παρέα
οι φίλοι
Ερχόμου για Vacation και ήταν
όλα εν τάξει
Έτσι πέρασαν πάνω από 40 χρόνια
ταξιδιών σε όλοκληρο τον πλανήτη
σε όλες της θάλασσες του κόσμου

Δύσκολη δουλειά
Δύσκολη ζωή
Αλλά τα κατάφερα όπως πάντα
αφήνοντας πίσω την νοσταλγία
την πατρίδα την οικογένεια

καλό πρωινό
καλή μου φίλη

Anestis Ketsetzidis είπε...

Αν και βαθιά στεριανός,πάντα θαύμαζα το κουράγιο και την καρτερικότητα των θαλασσινών.
Νάσαι καλά καπετάνιε,καλή ξεκούραση.

Unknown είπε...

@ Ανέστη

Καλησπέρα

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου
λόγια και το πέρασμά σου
από το Ημερολόγιο Γέφυρας

Να είσαι καλά
Καλό σου βράδυ

evi είπε...

Καπετάνιε πως είσαι σήμερα?
Η γραφή σου είνα ολοζώντανη και βλέπω κι εγώ αυτά που μου μας δίνεις να διαβάσουμε.συνέχισε να μας ταξιδεύεις!

Unknown είπε...

@ evi

Καλημέρα

Μια χαρά είμαι και συνεχίζω
να γράφω και θα συνεχίσω
να ταξιδεύω, γράφοντας, μαζί με τα
ταξίδια των καραβιών στα πέλαγα
και στους Ωκεανούς του κόσμου όλου

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου
με τιμά ιδιαίτερα
Εδώ μαζί στις επάλξεις της ζωής

Καλό πρωινό
Καλή βδομάδα