Τετάρτη 28 Μαρτίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(24)

Ο καφές των 10, το πρωί, είναι ο πρώτος μετά το πρωινό, όλοι
μαζευόμαστε στο καπνιστήριο, οι αξιωματικοί, στο καπνιστήριο
των αξιωματικών, κουβέρτας και μηχανής, το πλήρωμα κουβέρτας
και μηχανής στο καπνιστήριο του πληρώματος.
Ο καφές που σερβίρεται πάντα συνοδεύεται με χυμό η και κάτι άλλο,
κέικ, κουλουράκια η κάποιο γλυκό. Όποιος θέλει να πιει κάτι άλλο
εκτός από καφέ, έχει, τσάι, κακάο, σοκολάτα και τους καλοκαιρινούς
μήνες έχει και παγωτό. Καθημερινά σήμερα έχει αναψυκτικά.
Όλα αυτά τα ετοιμάζουν και τα σερβίρουν ο καμαρότος και τα
καμαροτάκια, αυτά βέβαια γίνονται σήμερα, τότε που πρωτό
μπαρκάρισα, πριν 50 χρόνια, όλα ήταν διαφορετικά από ότι σήμερα.
Στο πρώτο μου πλοίο, που για αυτό γράφω τώρα, τον Μιχαήλ Άγγελο,
όλα ήταν τελείως διαφορετικά τότε από σήμερα, άλλες εποχές, όλα
έχουν αλλάξει σήμερα προς το καλύτερο, γιατί υπάρχουν διεθνή
στάνταρντ και κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο.
Τότε στο πρώτο μου μπάρκο, δόκιμος ήμουν καταστρώματος, αλλά έκανα
πολλές δουλειές, καμαροτάκι, καθαριστής στη μηχανή και τζόβενο
στο κατάστρωμα, αλλάζαμε κάθε εβδομαδα μεταξύ μας οι τρεις δόκιμοι
καταστρώματος, γιατί δεν υπήρχαν σερβιτόροι τότε όπως σήμερα.
Εμείς κάναμε όλες τις δουλειές, εγώ έφερνα το φαγητό από την
κουζίνα, που ήταν στη μέση του πλοίου πρίμα και το σερβίριζα και
μετά έπλενα τα πιάτα, τα ποτήρια, ετοίμαζα για τον καφέ και
το επόμενο δείπνο η γεύμα.
Μια φορά τον μήνα ήμουν και σερβιτόρος στους αξιωματικούς,
τον καπετάνιο και τον Α' μηχανικό τους σερβίριζε πάντα ο καμαρότος
ο ίδιος, όλο το άλλο διάστημα δούλευα στο κατάστρωμα κοντά
στον λοστρόμο και τους ναύτες, από τις 8 το πρωί μέχρι τις 5 το
απόγευμα. Μετά το βραδυνό φαγητό που τέλειωνε στις 6 η ώρα το
απόγευμα, πήγαινα για μπάνιο, άλλαζα ρούχα και ανέβαινα στη Γέφυρα
του πλοίου για να μαθω κοντά στους αξιωματικούς τις γέφυρας ότι
είχε σχέση με την ναυσιπλοϊα, ναυτιλία, το στίγμα, την πορεία του
πλοίου, τους χάρτες την αστρονομική ναυτιλία, τον εξάντα
της πυξίδες και ότι είχε σχέση με το οπερέσιον, operation, του
πλοίου. Το ζητούμενο ήταν να μάθω και να γίνω σιγά,σιγά ναυτικός,
sailor, ναύτης καταστρώματος και αργότερα αξιωματικός καταστρώματος
και καπετάνιος.
Στην πραγματικότητα θαλασσοπόρος ταξιδευτής, ποντοπόρος.....

Συνεχίζεται.....

2 σχόλια:

THE_RETURN είπε...

Έτσι είναι Καπετάνιε μου, παντού.

Από τα χαμηλότερα ξεκινάει κανείς για να φτάσει στα ψηλότερα...

Είναι πολύ ωραίο που περιγράφεις τα πρώτα βήματά σου στη ναυτική ζωή!

Unknown είπε...

@ the return

Καλημέρα

Πιστεύω ότι τα πρώτα βήματα
στη ζωή που κάνουμε είναι και
τα πιο σημαντικά,
είναι όπως ακριβώς στέκεται
και σιγά,σιγά περπατάει για πρώτη
φορά το πολύ μικρό παιδί,
είναι πολύ σημαντικό αυτό.

Πολύ σωστά το γράφεις

Καλό σου πρωινό