Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(150)

Το ταξίδι του Μιχαήλ Άγγελος συνεχίζεται στη θάλασσα της Νότιας
Μεσογείου, κοντά στα παράλια της βορείου Αφρικής και μαζί και εμείς.
Η συντήρηση των συρμάτων των φορτωτήρων και του καταστρώματος
της πλώρης συνεχίζονται με τον ίδιο ρυθμό, χωρίς διακοπή, χωρίς
συζητήσεις συνομιλίες και σχόλια μεταξύ μας.
Για συνομιλίες σχόλια και συζητήσεις υπάρχουν οι διακοπές για τον
καφέ τον πρωινό στις 10 και τον απογευματινό στις 3 και ακόμη
η μεσημβρινή διακοπή για το μεσημεριανό φαγητό, μεταξύ 12 και 1.
Βέβαια μετά το βραδινό φαγητό, των 5, οι συζητήσεις παίρνουν και
δίνουν στις τραπεζαρίες του πληρώματος στην πρύμη και των
αξιωματικών στο κομοδέσιο της μέσης.
Τις περισσότερες φορές όλοι μαζευόμαστε στην τραπεζαρία του
πληρώματος, στην δικιά μας τραπεζαρία, γιατί εμείς ήμαστε και
οι ποιο πολλοί.
Αυτοί που έρχονται λίγες φορές στις καθημερινές αυτές συζητήσεις
είναι ο καπετάνιος και ο πρώτος μηχανικός.
Αυτοί έχουν δικά τους γραφεία και σαλόνια για καφέ και συζητήσεις
Είναι οι κεφαλές του πλοίου, οι επικεφαλείς του κάθε πλοίου
μαζί και ο υποπλοίαρχος.
Αν μας θέλουν, αν θέλουν κάποιον, στέλνουν αγγελιοφόρο από την
βάρδια και μας ειδοποιούν.
Η επικοινωνία στο πλοίο που ήταν τότε, δεν έχει καμιά σχέση με
την σημερινή επικοινωνία στα σημερινά πλοία.
Μήτσο τα χέρια μας με το ψαρόλαδο που αλείβουμε τα σύρματα
θα γίνουν σαν να είναι από πούπουλα
Μου λέει ο Κωνσταντής που δουλεύουμε παρέα
Το ξέρω Κωνσταντή, η μυρωδιά όμως να δούμε πως θα φύγει
Με λίγο σαπουνάκι Μήτσο, πράσινο, θα φύγει μια χαρά
Μου λέει ο μαραγκός
Έγινε Λευτέρη, το ξέρω, αστειεύομαι
Πάμε τώρα για τον καφέ των 10 και μετά συνεχίζουμε πάλι μέχρι
το μεσημεριανό φαγητό.

Συνεχίζεται.....

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ολα ακουγονται τοσο ομορφα...
μα τελικα ειναι..;
Αν και γιατι οχι...
Σιγουρα ομως ειναι και δυσκολα

Unknown είπε...

@ μαρια νικολαου

Καλημέρα

Είναι και όμορφα και συναρπαστικά

Είναι δύσκολα όμως και σαν ζωή
και σαν επάγγελμα
Εγώ πάντως έμεινα για περισσότερα
από 40 χρόνια

Καλό πρωινό