Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(151)

Στον καφέ των 10 απαρτία, όπως πάντα
Είναι ο αγαπημένος μου καφές, ο καφές των 10
Δεν ξέρω, αλλά από την αρχή που μπαρκάρισα μου άρεσε αυτή η ώρα
του καφέ των 10.
Ίσως γιατί είναι ο πρώτος καφές στην διάρκεια της δουλειάς της
ημέρας και ήμαστε όλοι ακόμη ξεκούραστοι και φρέσκοι.
Ενώ ο απογευματινός καφές, των τρεις, είναι στο τέλος σχεδόν των
εργασιών της ημέρας και όλοι ήμαστε κουρασμένοι και θέλουμε να
σχολάσουμε για να πάμε για ξεκούραση, ενώ στον πρωινό καφέ των 10
ήμαστε όλοι ποιο ζωηροί και θορυβώδεις και έχουμε τα νέα της
ημέρας φρέσκα και από πρώτο χέρι.
Κάθε φορά που μπαίνουμε στην τραπεζαρία για τον καφέ των 10 και
μας δει εμάς τους μικρούς, ο Γιωργάκης ο θερμαστής, χαμογελάει
και λέει, καλώς τα καπετανόπουλα τα ξεπεταρούδια.
Αυτό γίνεται σχεδόν καθημερινά και εμείς αμέσως τον καλωσορίζουμε
τον Γιωργάκη, γιατί είναι και καλός και συμπαθητικός άνθρωπος.
Ο λοστρόμος τον λέει ψυχούλα, τον ξέρει καλά
Γιατί έχουν κάνει αρκετές φορές μαζί στα Χιώτικα πλοία, τα φορτηγά.
Ο Γιωργάκης είναι ψυχούλα Μήτσο, τον ξέρω καλά
Μου λέει ο λοστρόμος
Την διάρκεια του πολέμου ήμασταν μαζί μπαρκαρισμένοι για δυο
ολόκληρα χρόνια Μήτσο, δύσκολα πράγματι αυτά τα χρόνια.
Πολύ δύσκολα χρόνια Μήτσο και πολύς χρόνος μακριά από την
οικογένεια μου λέει ο Γιωργάκης ο θερμαστής και εγώ τον ακούω
με προσοχή, με συγκίνηση και η σκέψη μου πετάει χιλιάδες μίλια
μακριά, γιατί είμαι παιδί ακόμη και ο νους μου ταξιδεύει κοντά
σε αυτούς που για μένα ανησυχούν και περιμένουν νέα μου να μάθουν.
Δύσκολα χρόνια Μήτσο που δεν ξεχνιούνται
Μου λέει ο Γιωργάκης ο θερμαστής στην διάρκεια του καφέ των 10
Και το ταξίδι μας συνεχίζεται στις ακτές της Αλγερίας

Συνεχίζεται.....

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Mα αυτος ειναι και ο καλος καφές ..
Των 10..
Πολυ ομορφο και αυτο Δημήτρη

Unknown είπε...

@ μαρια νικολαου

Καλό απόγευμα

Μαρία μου σε ευχαριστώ πολύ
για τον καφέ των 10

Καλό σου βράδυ