Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(9) περίοδος δεύτερη

Καφές των 10, ο πιο δημοφιλής καφές, στο πόρτο και εν πλώ
Απαρτία σήμερα, τόσο στην πρύμη όσο και στο καπνιστήριο της μέσης
των αξιωματικών.
Σήμερα ήρθαν και ο καπετάνιος με τον Α' μηχανικό, που σπάνια έρχονται
γιατί πίνουν τον καφέ τους στο σαλόνι τους.
Τους σερβίρει πάντα ο θαλαμηπόλος και στον καφέ και στο φαγητό
Τους άλλους όλους τους σερβίρω εγώ, στον καφέ και στο φαγητό.
Σήμερα η κουβέντα είναι για την εκφόρτωση και το επόμενο ταξίδι μας
που περιλαμβάνει, φόρτωση στη Ρωσία, εκφόρτωση στην Ιαπωνία,
επιστροφή και φόρτωση στον Περσικό κόλπο και εκφόρτωση εδώ πάλι στα
Μέγαρα. Αυτό είναι το επόμενο ταξίδι μας για τους επόμενους δυο
μήνες, αν όλα πάνε καλά και δεν προκύψει κάποια καθυστέρηση.
Αυτό λέει ο καπετάνιος στον υποπλοίαρχο και στους αξιωματικούς
πίνοντας τον καφέ του στον καφέ των 10.
Μια χαρά ταξίδι είναι για αυτή την εποχή, εκτός από λίγο κρύο πάρα
πάνω που θα κάνει στη Ρωσία λόγω του χειμώνα, λέει ο υποπλοίαρχος
και ο καπετάνιος με τον Α' μηχανικό μας χαιρέτησαν και έφυγαν για
να πάνε να συνεχίσουν τις δουλειές τους.
Ο καφές για αυτούς τέλειωσε, για τους άλλους αξιωματικούς έχει ακόμα
λίγα λεπτά για καφέ και τσιγάρο μέχρι να τελειώσει η ώρα του καφέ.
Η εκφόρτωση συνεχίζεται κανονικά, οι αξιωματικοί έφυγαν για να πάει
ο καθένας στο πόστο του και εγώ μάζεψα φλιτζάνια και ποτήρια και
πηγαίνω να ετοιμάσω την τραπεζαρία για μεσημεριανό φαγητό.
Το μεσημέρι με βρήκε να περιμένω στην τραπεζαρία που θα έρθουν οι
αξιωματικοί για το μεσημεριανό φαγητό.
Πρώτοι πάντα έρχονται για φαγητό, πριν της 12, οι αξιωματικοί που
έχουν βάρδια, κουβέρτας και μηχανής για να πάνε για σκάντζα.
Μετά της 12 έρχονται όλοι οι άλλοι, καθώς και ο καπετάνιος με τον
Α' μηχανικό. Στο λιμάνι, όπως τώρα στη εκφόρτωση, όλα είναι κάπως
πιο διαφορετικά από ότι στο πέλαγος.
Όλοι τρέχουν και βιάζονται, όλοι θέλουν να φάνε πιο γρήγορα για να
πάνε στην φορτοεκφόρτωση η να βγούνε εξόδου.
Ενώ εν πλω όλα είναι ήσυχα, χωρίς τρέξιμο και βιασύνες, με τάξη και
με ρέγουλα, κανείς δεν βιάζεται στο πέλαγος και στον Ωκεανό, γιατί
η ζωή και το περιβάλλον είναι διαφορετικά εν πλω στην μικρή μας
κοινωνία.
Πιο καλά είναι Μήτσο εν πλω, εδώ όλοι βιάζονται και τρέχουν για να
προλάβουν, το βλέπω Αλέκο, αλλά καλά είναι και στο λιμάνι, που μας
χρειάζεται για να αλλάζουμε παραστάσεις.
Είναι το λίγο πάρα πάνω αλάτι και πιπέρι που χρειάζεται η ζωή, που
είναι απαραίτητο για να εξακολουθεί να είναι όμορφη και προ
παντός νόστιμη.
Είναι το λίγο πάρα πάνω που μας χρειάζεται και μας είναι απαραίτητο
Πάμε τώρα για το σερβίρισμα του μεσημεριανού φαγητού και τα λέμε το
βράδυ στο καπνιστήριο το δικό μας παρέα με τα άλλα παιδιά.....

Συνεχίζεται.....

2 σχόλια:

ci είπε...

Και όταν υπάρχει αυτό το λίγο παραπάνω πόσο αλλάζουν όλα ξαφνικά!
Καλό βράδυ Καπετάνιε.

Unknown είπε...

@ citronella

Καλησπέρα

Ευχαριστώ για το σχόλιο
και την παρέα
Αυτό το λίγο είναι που
δίνει την ομορφιά στην
γεύση της ζωής

Καλό βράδυ