Τρίτη 22 Μαΐου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(33)

Δεν μπορώ να πω ότι έγινα ναυτικός μέσα σε τόσο λίγο καιρό,
μέσα σε λίγες ημέρες, θέλει πολύ χρόνο και πολύ κόπο για
να πεις ότι έγινα ναυτικός.
Είναι πολύ δύσκολο σαν επάγγελμα και σαν ζωή, τότε ήμουν
πολύ νέο, παιδί, ακόμη και δεν μπορούσα να τα καταλάβω
όλα αυτά που μπορώ να καταλάβω σήμερα.
Χειμώνας του 1960 στη βόρεια θάλασσα, δεν είχα ούτε καν
φανταστεί πως ήταν και τι θα συναντούσα, ήταν δύσκολο
ταξίδι με τέτοιο πλοίο, αυτό βέβαια το λέω σήμερα που έχω
γνώση της θάλασσας και μεγάλη πείρα από πλοία και ταξίδια
πελαγίσια. Τότε δεν ήξερα και να μου έλεγαν τι μπορούσα άραγε
να καταλάβω αφού δεν είχα τις γνώσεις και την πείρα των ταξιδιών.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι με πρόσεχαν και αυτό ήταν και το πιο
θετικό σε αυτό το πρώτο μου ταξίδι στη θάλασσα.
Ήταν η πρώτη μου βάπτιση με την θάλασσα, με τον αγέρα
με την αλμύρα, η πρώτη μου γνωριμία με τα θαλασσοπούλια,
με την συννεφιά του ωκεανού, με το σκαμπανέβασμα του πλοίου,
με το κύμα που κτυπούσε στις μάσκες τις πλώρης του πλοίου.
Άκουγα για πρώτη φορά τον ήχο της μηχανής του πλοίου που
ακουγόταν μέχρι και την πρύμη και την πλώρη, έπρεπε να μάθω
ακόμη να ξεχωρίζω και τους ήχους και όλους τους θορύβους κατά
την διάρκεια των ταξιδιών. Αυτό είναι από τα πιο σημαντικά
της ναυτικής ζωής, πρέπει οπωσδήποτε να μάθεις να ξεχωρίζεις
τους ήχους και τους θορύβους, γιατί είναι η ζωή σου η ίδια στην
διάρκεια των ταξιδιών. Πρέπει να αφουγκράζεσαι ακόμη και την ώρα
που κοιμάσαι, πρέπει να είσαι σε διαρκή ετοιμότητα, ο ύπνος
ο βαρύς δεν είναι καλός σύντροφος όταν ταξιδεύεις, πρέπει να
είσαι πάντα σε εγρήγορση.
Πρέπει πάντα να ελέγχεις την πραγματικότητα του τώρα, του σήμερα,
γιατί μπορεί να μην υπάρξει αύριο.
Πρέπει να μάθεις να μεταφράζεις τους ήχους και τους θορύβους
γιατί έχουν την δική τους μετάφραση.
Βέβαια αυτά τα γράφω τώρα που έχω πλήρη γνώση, το τι σημαίνει
να είσαι ναυτικός, θαλασσοπόρος ταξιδευτής, ποντοπόρος,
παντός καιρού. Τότε πήγαινες πιο πολύ με το ένστικτό σου.
Σήμερα η πρόδος της τεχνολογίας τα έχει όλα μετατρέψει, προς
το καλύτερο βέβαια και κυρίως στην ασφάλεια και την σιγουριά.
Για μας δεν υπάρχει, θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος
Ταξιδεύουμε, πάνω από όλα αυτά, φτάνοντας στα όρια.
Τα όρια τα βάζουμε εμείς, εμείς τα τοποθετούμε τα όρια
Αυτή είναι όλη η αλήθεια και η πραγματικότητα
Η απόφαση και οι αποφάσεις είναι δικές μας και πρέπει πάντα
να είναι σωστές, τα λάθη δεν συγχωρούνται....

Συνεχίζεται.....

Κυριακή 20 Μαΐου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(32)

Φεύγοντας ο πλοηγός, ο πιλότος, μαζέψαμε την σκάλα του πιλότου
σιγουρέψαμε τις άγκυρες με τον λοστρόμο και τους ναύτες,
κατεβάσαμε τους κάβους στο μαγαζί της πλώρης και μαζέψαμε ότι
είχε πάνω στο κατάστρωμα της πλώρης, στο καπούνι.
Γιατί τώρα βγαίνουμε στο πέλαγος και όλα πρέπει να είναι
σε πλήρη ασφάλεια, για την ασφάλεια του πλοίου και
την ασφαλή ναυσιπλοϊα.
Οι ναύτες με τον μαραγκό επικεφαλή, τακτοποιούσαν τα αμπάρια
του φορτίου, βάζοντας τους τελευταίους μουσαμάδες για ασφάλεια.
Εγώ ήμουν παντού, έβλεπα, άκουγα και μάθαινα και το μόνο
που άκουγα κάθε φορά, ήταν, πρόσεχε Μήτσο, έλα εδώ Μήτσο,
πήγαινε εκεί Μήτσο. Τι να κάνω, έπρεπε να εκτελώ τις εντολές
αυτή ήταν η δουλειά μου, πήγαινα όπου με χρειάζονταν, έτσι όμως
έμαθα σιγά, σιγά και όλα πήγαιναν και πήγαν καλά.
Ήταν η πρώτη μου φορά που έβγαινα και έβλεπα το πέλαγος και
έπρεπε να προσέχω πάρα πολύ, δεν είχα ξανά περπατήσει σε κατάστρωμα
πλοίου ποντοπόρου στο πέλαγος και ασφαλώς στον ωκεανό.
Δεν ήξερα να περπατήσω ακόμη, έπρεπε να προσέχω και να μαθαίνω
και έτσι έμαθα παρέα με τον χρόνο και τον λοστρόμο και όλα
πήγαν καλά.
Γελάω τώρα που τα γράφω, γιατί εδώ αισθάνομαι σιγουριά και τώρα
ξέρω πως πρέπει να περπατήσω στο κατάστρωμα του ποντοπόρου πλοίου.
Έμαθα τόσα χρόνια στη θάλασσα, τότε ήμουν πρωτάρης, δεν ήξερα.
Κάθε φορά που πέρνούσα από την κουζίνα ο μάγειρας, ο Σιδέρης,
με ρώταγε, πως πάει Μητσάρα τα καταφέρνουμε ?
Θα τα καταφέρουμε, σιγά, σιγά Σιδέρη μου
Να προσέχεις Μήτσο μας
Αυτό γινόταν κάθε φορά, τόσο στην κουζίνα όσο και στην τραπεζαρία
όταν πηγαίναμε για καφέ, είναι δύσκολο το περπάτημα στο κατάστρωμα,
δεν είναι τόσο απλό.
Θέλει χρόνο και γνώση.....

Συνεχίζεται.....