Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(60)

Άρχισε σιγά σιγά να σουρουπώνει, χειμώνας βλέπεις και
βόρεια η ημέρα είναι πολύ μικρή εν σχέση με την νύχτα.
Στο κατάστρωμα άναψαν τα φώτα για να μας βλέπουν και να
μπορούμε να κυκλοφορούμε στο κατάστρωμα χωρίς φακούς.
Τα φώτα αγκυροβολίας άναψαν και αυτά και εγώ πήγα για
να κατεβάσω το μπαλόνι αγκυροβολίας από την πλώρη.
Στο αγκυροβόλιο πάντα ανάβουμε τα φώτα αγκυροβολίας
πρώρα και πρίμα, όπως προβλέπει ο διεθνής κανονισμός
και στο άρμπουρο της Γέφυρας.
Οι βάρδιες εξακολουθούν να είναι στη θέση τους για την
ασφάλεια του πλοίου, της ναυσιπλοϊας και των επιβαινόντων
τόσο στο κατάστρωμα όσο και στη μηχανή.
Η μηχανή είναι σε ετοιμότητα, αν χρειαστεί να κάνει κίνηση
αμέσως ο αξιωματικός από την γέφυρα.
Οι ναύτες της βάρδιας κατά τακτικά διαστήματα πηγαίνουν και
βλέπουν την άγκυρα και ειδοποιούν τον αξιωματικό γέφυρας
για την κατάστασή της.
Ο αξιωματκός παρακολουθεί από την γέφυρα την κίνηση του
πλοίου, τον κύκλο στροφής του και παίρνει συχνά και το
στίγμα του πλοίου βάζοντάς το στον χάρτη και έτσι ελέγχει
την κατάσταση και την ασφάλεια του πλοίου.
Γιατί είναι αγκυροβολημένα και άλλα πλοία τριγύρω
Παρακολουθεί τον καιρό και κάθε αλλαγή του καιρού και κυρίως
τον αέρα που αυτός είναι που επηρεάζει το πλοίο όταν είναι
αγκυροβολημένο, η έντασή του, αυτή θέλει προσοχή και εάν
αυξηθεί αρκετά, αμέσως ο αξιωματικός γέφυρας ειδοποιεί
τον Καπετάνιο, αυτή την εντολή έχει από τον Καπετάνιο που
είναι και γραμμένη στο τετράδιο εντολών πλοιάρχου.
Αυτό είναι και το σωστό και το γράφει και στο Ημερολόγιο
Γέφυρας ο αξιωματικός φυλακής.

Συνεχίζεται.....

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(59)

Τοποθετήσαμε την σκάλα του πιλότου, εγώ και ο ναύτης
της βάρδιας και ήμασταν σε ετοιμότητα μέχρι την αποβίβαση
του πιλότου.
Αποβίβαση πλοηγού λέει στη γέφυρα ο υποπλοίαρχος και στο
Ημερολόγιο Γέφυρας ο αξιωματικός στη Γέφυρα γράφει
αποβίβαση πλοηγού επαναλαμβάνοντας την φράση του
υποπλοιάρχου.
Μήτσο μαζέψτε την σκάλα και πηγαίνε για καφέ μας λέει
ο υποπλοίαρχος, έγινε καπετάν Γιώργη.
Μαζέψαμε την σκάλα εγώ και ο ναύτης της βάρδιας και εγώ
έφυγα για καφέ και ο ναύτης πήγε στην πλώρη για να
σκαντζάρει τον λοστρόμο να έρθει για καφέ, γιατί έπρεπε
ένας άνθρωπος να είναι στην πλώρη για ασφάλεια.
Ο καφές ο απογευματινός είναι 3 με 3.20 μετά έχει δουλειά
πάλι στο κατάστρωμα στη γέφυρα η στη μηχανή και 5 η ώρα
τέλος εργασιών για τους ημερεργάτες, ώρα για φαϊ βραδινό.
Οι μόνοι που εργάζονται όλο το 24ωρο 365 το χρόνο είναι
οι βάρδιες καταστρώματος και μηχανής γιατί το πλοίο είναι
σε πλήρη λειτουργία 365 μέρες το χρόνο, ποτέ δεν σταματά
η λειτουργία του πλοίου, είτε στο πέλαγος, είτε στο λιμάνι
είται στο αγκυροβόλιο.
Το πλοίο σταματά να λειτουργεί μόνο όταν πάει για σκραπ,
για παλιοσίδερα, τότε μόνο, στο διαλυτήριο των πλοίων
στο νεκροταφείο των πλοίων.
Εκεί τελειώνει για πάντα ο προορισμός του, εκτός και αν
τελειώσει ο προορισμός του πρόωρα από κάποιο ναυάγιο.
Αυτές είναι θύμησες την ώρα του καφέ και σκέψεις.....
με καφέ βαπορίσιο

Συνεχίζεται.....

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(58)

Η ώρα πλησίαζε τρεις, η ώρα του απογευματινού καφέ και
εγώ βρισκόμουν στην πλώρη, με τον λοστρόμο και τον
υποπλοίαρχο και ήμασταν σε αναμονή για αγκυροβολία στο
αγκυροβόλιο του καναλιού του Κιέλου.
Ο καπετάνιος από την γέφυρα ειδοποίησε τον υποπλοίαρχο
να ετοιμάσει την αριστερή άγκυρα για φουντάρισμα.
Καπετάν Γιώργη την αριστερή να έχεις έτοιμη, λίγο πάνω
από το νερό, το πέντε στο νερό θα πάει.
Έγινε καπετάνιε την αριστερή το πέντε στο νερό, απαντά
ο υποπλοίαρχος και περιμένουμε την εντολή από τον
υποπλοίαρχο για να ετοιμάσουμε την αριστερή για φούντο.
Το Μιχαήλ Άγγελος όλο και πλησιάζει στο αγκυροβόλιο, λίγα
μίλια απομένουν ακόμη για το φουνταριστό.
Κόψαμε και δρόμο για να σταματήσει η ταχύτητα του πλοίου
εγώ είμαι καρφί στην πλώρη και κοιτάζω δεξιά και αριστερά
που πλησιάζουμε την στεριά και το κανάλι.
Απόγευμα πια, σε λίγο θα νυχτώσει όμως, γιατί είναι
χειμώνας και νυχτώνει νωρίς, το κρύο είναι αρκετό, θέλει
προσοχή και καλό ντύσιμο.
Εμείς απαγκιάζουμε πίσω από το παραπέτο της πλώρης που
μας κόβει τον αέρα που έρχεται από τον δρόμο του καραβιού
περιμένοντας για να αγκυροβολήσουμε.
Λοστρόμε λάσκα σιγά σιγά την αριστερή λίγο πάνω από το
νερό, εν τάξει καπετάν Γιώργη απαντά ο λοστρόμος και
λασκάρει την αριστερή σιγά σιγά.
Ο υποπλοίαρχος παρακολουθεί πάνω από την κουπαστή το
κατέβασμα της άγκυρας, εγώ είμαι δίπλα του και βλέπω
Κράτη λοστρόμε, σιγουράρισε την άγκυρα στο φρένο και
ξεκομπλάρισε, να είσαι έτοιμος για φουντάρισμα
Έγινε καπετάν Γιώργη
Εγώ εκείνη την στιγμή πηγαίνω για να βοηθήσω τον λοστρόμο
για το σενιάρισμα της άγκυρας.
Έτοιμοι καπετάν Γιώργη για φούντο
Εν τάξει λοστρόμε
Καπετάνιε έτοιμοι για φουντάρισμα ήμαστε φωνάζει στη
γέφυρα ο υποπλοίαρχος
Μισό μίλι ακόμη καπετάν Γιώργη λέει ο καπετάνιος από την
γέφυρα, να είστε έτοιμοι
Έτοιμοι καπετάνιε
Το πλοίο άρχισε να κάνει ανάποδα κίνηση για να σταματήσει
ο δρόμος του για να αγκυροβολήσουμε.
Εμείς σε πλήρη ετοιμότητα
Ο λοστρόμος στο φρένο της άγκυρας έτοιμος
Φούντο την αριστερή, το πέντε στο νερό, φωνάζει ο καπετάνιος
Φούντο την αριστερή φωνάζει και ο υποπλοίαρχος και
ο λοστρόμος λασκάρει το φρένο, φεύγει η άγκυρα
Κράτη λοστρόμε
Αγάντα να κεφαλώσει η άγκυρα, λέει ο υποπλοίαρχος
Το πέντε στο νερό καπετάνιε και αγάντα
Μήτσο σήκωσε το μπαλόνι αγκυροβολίας
Έγινε καπετάν Γιώργη
Το μπαλόνι στη θέση του
Καπετάνιε όλα είναι εν τάξει, τέλος αγκυροβολίας λέει
ο υποπλοίαρχος
Τέλος ετοιμότητας λέει ο καπετάνιος από την Γέφυρα
Μήτσο πάμε στη σκάλα του πλοηγού από δεξιά γιατί κατεβαίνει
ο πιλότος για να φύγει
Έγινε καπετάν Γιώργη φύγαμε.....
Λοστρόμε σιγουρεψέτα όλα και έλα για καφέ

Συνεχίζεται.....

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(57)

Πλησίαζε μεσημέρι, η ώρα του μεσημεριανού φαγητού και
η αλλαγή βάρδιας στην γέφυρα και στην μηχανή.
Ο ναύτης και ο ανθυποπλοίαρχος της 12-4 βάρδιας, ήταν ήδη
στη γέφυρα, πάντα έρχονταν πιο μπροστά για να παραλάβουν
βάρδια και να ενημερωθούν για το operation στη γέφυρα.
Τους χαιρέτησα και τους δυο και τον δόκιμο καταστρώματος που
ήρθε να με σκαντζάρη και έφυγα για το μεσημεριανό φαγητό.
Έξω από την κουζίνα συνάντησα τον λοστρόμο που πήγαινε για
φαγητό στην τραπεζαρία, χαιρέτησα τον μάγειρα και τον
βοηθό του και έφυγα και εγώ για φαγητό.
Σήμερα είχαμε πιλάφι με κρέας, όπως κάθε τρίτη, σαλάτα
φρούτο ψωμί ζυμωμένο από τον μάγειρα.
Έπρεπε να φάω στα γρήγορα για να πάω στην πλώρη να αλλάξω
τον ναύτη για να πάει στη γέφυρα για τιμόνι, σε λίγο θα
ερχόταν και ο λοστρόμος για να αντικαταστήσει τον μαραγκό
για να πάει για μεσημεριανό φαγητό.
Γεια σου Μήτσο τι κάνεις, με ρωτάει ο θερμαστής ο Γιωργάκης
Γιωργάκη μου καλά είμαι, μια χαρά, πάω να σκαντζάρω τον
ναύτη στην πλώρη για να πάει στη γέφυρα, εσύ πως τα πας,
πως πάτε κάτω στην μηχανή. Καλά Μήτσο μου μια χαρά πάμε
προς το παρόν, δεν ήρθες καθόλου να μας δεις.
Πότε φτάνουμε στο κανάλι Μήτσο μου, τι ώρα
Γύρω στις τρεις η ώρα, την ώρα του καφέ, θα ήμαστε για
φουντάρισμα, γιατί θα περάσουμε το κανάλι αύριο νωρίς
το πρωί, έτσι άκουσα στη γέφυρα.
Να εδώ είναι και ο λοστρόμος, αυτός ξέρει καλύτερα
Γεια σου Γιωργάκη καλό απόγευμα, θα τα πούμε το βράδυ
Γεια σου Μητσάρα καλό φουντάρισμα και έφυγα για την πλώρη
στα γρήγορα για σκάντζα, γιατί έκανε και κρύο αρκετό.
Εγώ όμως ήμουν ντυμένος σαν αστακός, δεν κρύωνα
Μήτσο από δεξιά να πας που απαγκιάζει, μου λέει ο λοστρόμος
Εν τάξει λοστρόμε, να είσαι καλά
Θα σε περιμένω για φουντάρισμα
Το Μιχαήλ Άγγελος συνέχιζε το ταξίδι του στον ποταμό αργά
αλλά σταθερά και εγώ στην πλώρη έβλεπα δεξιά και αριστερά
και περίμενα να έρθει η ώρα για να αγκυροβολήσουμε μέχρι
αύριο το πρωινό.
Σε λίγο ήρθε και ο λοστρόμος, για να ετοιμαστούμε για να
αγκυροβολήσουμε, μαζί με τον υποπλοίαρχο που πάντα έχει
το κουμάντο όταν αγκυροβολούμε.
Γεια σου Μήτσο, μου λέει ο υποπλοίαρχος
Γεια σου καπετάν Γιώργη

Συνεχίζεται.....

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(56)

Το Μιχαήλ Άγγελος σιγά αλλά σταθερά συνεχίζει την πορεία του
μέσα στο ποτάμι με την πλοήγηση του πιλότου.
Ο μικρός Μήτσος είναι δίπλα στον ναύτη τιμονιέρη και
παρακολουθεί βλέπει ακούει και μαθαίνει.
Παρακολουθεί όλες τις κινήσεις και τους χειρισμούς στη γέφυρα
γιατί αργότερα θα τα χρειαστεί όλα αυτά που βλέπει ακούει
και μαθαίνει.
Κάπου κάπου πηγαίνει και βλέπει και τους χάρτες του ταξιδιού
για να ξέρει που βρίσκεται το πλοίο κάθε στιγμή και βάζει
και στίγμα με την άδεια πάντα του αξιωματικόυ γέφυρας.
Κάποια στιγμή γράφει και στο ημερολόγιο γέφυρας για
να μαθαίνει.
Το Μιχαήλ Άγγελος συνεχίζει την πορεία του για τον
προορισμό του και εγώ βρίσκομαι στην γέφυρα πότε στην
τιμονιέρα και πότε στις βαρδιόλες, δεξιά και αριστερά
για να παίρνω τις μοίρες από τους επαναλήπτες της πυξίδας
παίρνοντας αντιστοιχίες τις σημαδούρες και τα καραβοφάναρα
του ποταμού, για να έρθω μετά να τις χαράξω στον χάρτη
για να βγει το στίγμα του πλοίου εκείνη την στιγμή.
Διαβάζω πάντα, πριν πάρω αντιστοιχία, το νούμερο η την
ονομασία που είναι γραμμένα επάνω σε κάθε σημαδούρα η σε
κάθε καραβοφάναρο για να ξέρω ποια είναι για να τα βρίσκω
στον χάρτη και μετά να χαράξω το στίγμα του πλοίου.
Αυτή είναι η πιο υπεύθυνη διαδικασία στο πλοίο όταν
ταξιδεύει, τα λάθη απαγορεύονται, γιατι είναι μοιραία.
Εν τάξει όλα Μήτσο με ρωτάει ο καπετάνιος
Εν τάξει όλα καπετάνιε, του απαντάω
Και συνεχίζω την δουλειά μου στην Γέφυρα του πλοίου
βλέποντας ακούγοντας και μαθαίνοντας.....
Είναι πολύ σημαντικό να βλέπεις να ακούς και να μαθαίνεις

Συνεχίζεται.....

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(55)

Το Μιχαήλ Άγγελος συνέχιζε το ταξίδι του στον ποταμό Έλβα
το κρύο όλο και πιο πολύ έκανε την παρουσιά του αισθητή,
ο μαραγκός είχε απαγκιάσει στην δεξιά μεριά της πλώρης για
να προφυλαχτεί όσο μπορούσε από τον κρύο αέρα, ήταν κάτω
από το δεξιό παραπέτο της πλώρης.
Εγώ βλέπεις ήμουν πιο παιδί και δεν με πείραζε τόσο ο αέρας
μέσα στον ποταμό.
Φορούσα όμως τον σκούφο μου τον μάλλινο και γάντια για την
προστασία των χεριών και του κεφαλιού.
Ήμουν ακουμπισμένος πάνω στο παραπέτο της κουπαστής, λίγο
αριστερότερα από το κοράκι της πλώρης και έβλεπα μπροστά
το ταξίδεμα του πλοίου μέσα στο ποτάμι, είχα όλη την θέα
από την πλώρη του ποταμού και της κίνησής του.
Το πλήρωμα του ρυμουλκού μας κοίταζαν από την τιμονιέρα,
από την γέφυρα του ρυμουλκού και εγώ κάπου κάπου έριχνα
την ματιά μου προς τα εκεί.
Η ώρα είχε πάει 10.30, ο λοστρόμος σιγά σιγά ανηφόριζε προς
την πλώρη για να μας σκατζάρη για να πάμε και εμείς για καφέ
με τον μαραγκό, το ταξίδι συνεχίζονταν χωρίς κανένα απρόοπτο.
Μήτσο μετά τον καφέ μου είπε ο Γραμματικός να πας στην γέφυρα
Εν τάξει λοστρόμε
Έγινε, θα πάω
Καλή βάρδια
Πήραμε τον δρόμο προς τα πρίμα με τον μαραγκό από την δεξιά
μεριά του καταστρώματος που απάγκιαζε, περάσαμε από την
κουζίνα, χαιρετίσαμε τον μάγειρα,πήραμε τον καφέ μας και
γραμμή για την τραπεζαρία καπνιστήριο για καφέ και τσιγάρο.
Το πλήρωμα του καταστρώματος είχε πιάσει δουλειά, ο καθένας
ήταν στο πόστο του, σε λίγο και εγώ με τον μαραγκό μετά
το τέλος του καφέ θα πηγαίναμε ο καθένας μας στη δουλειά του.
Εγώ στην γέφυρα όπως είπε ο γραμματικός, ο υποπλοίαρχος
και ο μαραγκός στο κατάστρωμα για το τελείωμα των αμπαριών.
Μόλις τέλειωσε ο καφές, μαζί με τον μαραγκό βγήκαμε από το
κομοδέσιο και κατευθυνθήκαμε προς την μέση του πλοίου, εγώ
ανέβηκα για την γέφυρα και εκείνος συνέχισε για το Νο2 αμπάρι.
Στην γέφυρα βρισκόταν, ο πιλότος με τον βοηθό του,
ο καπετάνιος, ο ανθυποπλοίαρχος και ο ναύτης που έκανε τιμόνι
και εγώ. Γειά σας καπετάνιε
Γειά σου Μήτσο, τι γίνεσαι ?
Καλά καπετάνιε, εσείς πως πάτε ?
Γειά σου καπτάν Σπύρο, λέω στον ανθυποπλοίαρχο
Γειά σου Μήτσο και κατευθύνθηκα προς το τιμόνι για να
παρακολουθήσω πως κάνει τιμόνι ο ναύτης για να μαθαίνω σιγά
σιγά και να μαθαίνω όλες τις κινήσεις στην γέφυρα όταν έχουμε
πιλότο.
Πέντε μοίρες αριστερά
Λέει ο πιλότος
Πέντε μοίρες αριστερά λέει και ο ναύτης και βάζει πέντε μοίρες
το τιμόνι αριστερά, το πλοίο άρχισε να γυρίζει αριστερά.
Μέση τιμόνι
Λέει ο πιλότος
Μέση τιμόνι απαντά ο ναύτης και φέρνει το τιμόνι στη μέση
Γραμμή όπως πάει
Λέει ο πιλότος
Γραμμή όπως πάει μίστερ πάιλοτ (mister pilot) απαντά ο ναύτης
και ο ανθυποπλοίαρχος γράφει της εντολές και τις κινήσεις
στο Ημερολόγιο Γέφυρας.
Ο καπετάνιος και ο μικρός τότε Μήτσος, παρακολουθούν
ο καθένας από την σκοπιά την δικιά του.
Ο καπετάνιος για ασφάλεια και εποπτεία και ο Μήτσος για
να μαθαίνει και εμπειρία.....

Συνεχίζεται.....

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(54)

Το Μιχαήλ Άγγελος ταξίδευε αυτή την ώρα μέσα στο ποτάμι, αργά
και σταθερά, με την συνοδεία ενός ρυμουλκού που ήταν δεμένο
στην πλώρη και αριστερά, για κάθε ανάγκη, αλλά κυρίως για την
ασφάλεια της ναυσιπλοϊας στο ποτάμι, σύμφωνα με τους κανονισμούς
γιατί το ποτάμι είχε κίνηση αρκετή και πολλά γυρίσματα.
Στην πλώρη από την ώρα που μπήκαμε στο ποτάμι έπρεπε να υπάρχουν
δυο από το πλήρωμα της κουβέρτας, του καταστρώματος,
ο λοστρόμος και ένας ναύτης η ο δόκιμος του καταστρώματος για
ασφάλεια, αν χρειαζόταν να αγκυροβολήσουμε, γι αυτό άλλωστε
ήταν και το ρυμουλκό δεμένο στην πλώρη αριστερά.
Αυτό γινόταν σύμφωνα με τον κανονισμό του διάπλου του ποταμού
μέχρι το κανάλι του Κιέλου.
Στο κατάστρωμα ήμασταν όλοι οι άλλοι για την δουλειά της ημέρας,
ορισμένοι είχαν κατέβει στα αμπάρια του φορτίου, από τους ναύτες,
για να τα ετοιμάσουν για φόρτωση, εγώ ήμουν με τον μαραγκό και
φτιάχναμε τις μπουκαπόρτες για το σκέπασμα των αμπαριών και τους
μουσαμάδες που σκεπάζαμε τα αμπάρια.
Το κρύο ήταν αρκετό και με τον δρόμο του καραβιού ακόμη
περισσότερο, ήμουν καλά ντυμένος όμως, με όλα τα απαραίτητα.
Μήτσο κάνει κρύο σήμερα μου λέει ο μαραγκός και πιο πάνω
θα έχει ακόμη περισσότερο και χιόνια.
Τι να κάνουμε, χειμώνας είναι, του απαντώ
Θα τον περάσουμε, όλα θα πάνε καλά.
Η ώρα πλησίαζε 10 το πρωί, η ώρα για καφέ και τσιγάρο, παρ όλο
που όλοι κάπνιζαν στο κατάστρωμα, στα φορτηγά το συνηθίζουν.
Εγώ φεύγω σε κάποια στιγμή και πάω στην πλώρη για να αντικαταστήσω
τον ναύτη της βάρδιας για να πάει για καφέ και μετά στη Γέφυρα
για τινόνι. Έτσι γινόταν πάντα όταν είχαμε πιλότο, σε λίγο
ήρθε και ο μαραγκός για να αντικαταστήσει τον λοστρόμο για να
πάει και αυτός για καφέ.
Εμείς θα πηγαίναμε μετά
Το Μιχαήλ Άγγελος συνέχιζε το ταξίδι του στον ποταμό Έλβα, αργά
και σταθερά, η μηχανή στο φουλ, ο ατμός απο τα καζάνια στο φουλ
για την καλύτερη ταχύτητα του πλοίου και εγώ στην πλώρη χάζευα
τους γλάρους που μας ακολουθούσαν στο ταξίδι μας αυτό, την
στεριά και τα άλλα πλεούμενα που περνούσαν από το πλάι μας.
Για μένα όλα αυτά ήταν μια εμπειρία ξεχωριστή, πρωτάρης βλέπεις
ήμουν στην θάλασσα, ούτε ακουστά δεν τα είχα όλα αυτά, ήμουν
όλο μάτια και αυτιά, έβλεπα, άκουγα, ρωτούσα και μάθαινα.....

Συνεχίζεται.....

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(53)

Το ξημέρωμα με βρήκε στην τραπεζαρία και καπνιστήριο, που
ήταν και τα δυο σε ένα, να πίνω καφέ, τσιγάρο και να περιμένω
να έρθει η ώρα για την δουλειά, στο κατάστρωμα, την καθημερινή
δουλειά. Έπρεπε να συνεχίσουμε την δουλειά της προετοιμασίας
των αμπαριών του φορτίου γιατί σε δυο μέρες φτάναμε στο λιμάνι
της φόρτωσης. Η ώρα πήγε 7 και το πλήρωμα άρχισε να έρχεται
για φαγητό και καφέ η τσάι, για πρωινό, όπως γινόταν καθημερινά.
Ήταν η πρώτη συνάντηση της ημέρας, της κάθε ημέρας, εδώ
τα λέγαμε σχεδόν όλα, ότι συνέβη και ότι επρόκειτο να συμβεί
σχετικά με το πλοίο και κυρίως για την δουλειά, για τις
δουλειές καταστρώματος και μηχανής.
Αυτά που μπορούσαμε να πούμε στην μια ώρα του πρωινού φαγητού
μέχρι να βγούμε για δουλειά, μέχρι να πάμε στις δουλειές μας.
Τα άλλα τα λέγαμε μετά το βραδινό φαγητό, μέχρι να πάμε
για ύπνο. Εδώ ήταν ο χώρος που περνούσαμε ένα μεγάλο μέρος
του χρόνου μας στην διάρκεια που ήμασταν στο πλοίο, του
λεγόμενου ελέυθερου χρόνου μας.
Εδώ τρώγαμε, πίναμε τον καφέ μας και περνούσαμε τον ελεύθερο
λεγόμενο χρόνο μας, όταν δεν δουλεύαμε και δεν ήμασταν
για ύπνο. Εδώ ήταν ο χώρος συζήτησης, συνάντησης και
διασκέδασης, εδώ κυκλοφορούσαν όλα τα νέα της μικρής μας
κοινότητας, ήταν ο αγαπημένος μας χώρος, όλων μας.
Η διασκέδαση μας τότε, ήταν, κάποιο τάβλι, κάποια τράπουλα
για ξερή, κούπες, πρέφα, κάποια πασιέντζα καφέ και τσιγάρο.
Η δουλειά ήταν η κυριότερη ασχολία μας βέβαια, εκεί
περνούσαμε τις πιο πολλές μας ώρες, γιατί δουλεύαμε και
υπερωριακά, τόσο για το πλοίο όσο και για οικονομικό
όφελος δικό μας, για πιο πολλά λεφτά στον μηνιαίο
λογαριασμό μας.
Έτσι γινόταν πάντα έτσι εξακολουθεί να γίνεται, βέβαια
σε διαφορετικές συνθήκες από τις τότε.
Η διασκέδαση στο πλοίο, το ποντοπόρο, είναι τρόπος του λέγειν
Μόνο με την λέξη διασκέδαση δεν μπορείς να διασκεδάσεις
απλά έχεις τον ελεύθερο χρόνο να τον διαθέσεις όπως εσύ
κρίνεις και ο ελεύθερος αυτός χρόνος χρειάζεται για να
ξεκουράζεσαι, να κοιμάσαι, να φροντίζεις τον χώρο που ζεις
όλο το διάστημα που είσαι στο πλοίο, τον εαυτό σου και να
διαβάζεις κάποιο βιβλίο, αν υπάρχει βέβαια.
Σήμερα υπάρχει βιβλιοθήκη και να ακούς μουσική η να βλέπεις
κάποια βίντεο ταινία που μόνο σήμερα έχουν τα πλοία.
Τότε το Μιχαήλ Άγγελος δεν είχε τέτοιες πολυτέλειες που
έχουν τα σημερινά πλοία τα ποντοπόρα, αν αυτά λέγονται
πολυτέλειες.
Με το ζόρι υπήρχε ένα μικρό ψυγείο για λίγο κρύο νερό
σε ένα μπούκάλι που βάζαμε με την τρόμπα του νερού από
την δεξαμενή πόσιμου νερού που ήταν στην μέση του πλοίου.
Η τρόμπα αυτή του νερού ήταν έξω από το μαγειρείο
Αυτό το νερό ήταν το πόσιμο και το κουβαλούσαμε πρίμα
για να πιούμε νερό.
Το νερό για την λάτρα ήταν στην πρύμη του πλοίου, που
και αυτό το βγάζαμε με την τρόμπα του νερού που υπήρχε
εκεί. Ζεστό νερό δεν υπήρχε, ούτε για μπάνιο, ούτε για
λάτρα, ούτε για το πλύσιμο των ρούχων, των σερβίτσιων
του φαγητού και για τα σκεύη του μαγειρέματος.
Το νερό το ζεσταίναμε,μέσα σε μπουγέλα, σε κάδους, με
τα σωληνάκια του ατμού που ερχόταν από την μηχανή
διοχετεύοντας ατμό μέσα στα μπουγέλα που είχαν το νερό
και από εκεί με κάποιο κουπάκι απο κονσέρβα, παίρναμε
νερό και πλενόμαστε, οι ντουζιέρες ήταν άγνωστες για μας
εκείνη την εποχή και στα σπίτια μας στην σκάφη πλενόμασταν.
Για τα πιάτα και τα σκεύη το νερό το ζεσταίναμε σε κάποια
λεκάνη.
Σήμερα βέβαια δεν υπάρχουν Μιχαήλ Άγγελοι
Αυτά δεν υπάρχουν ούτε στα τριτοκοσμικά πλοία
Η ναυτιλία μας έπαψε να είναι τριτοκοσμική
Ευτυχώς.....
Ευτυχώς που έγιναν και υπάρχουν οι Διεθνής Κανονισμοί
που μας προστατεύουν
Αλλιώς ποιός ξέρει αν θα εξακολουθούσαμε να ήμαστε
τριτοκοσμικοί
Ποιός ξέρει άραγε
Από τους δικούς μας όλα να τα περιμένεις

Συνεχίζεται.....

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(52)

Μήτσο σκάτζα, πέντε η ώρα, φτάνουμε στον πιλότο
Μόνο ντύσου καλά γιατί κάνει κρύο
Εν τάξει ευχαριστώ σηκώνομε
Στα γρήγορα σηκώθηκα, έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου και
πήγα να φτιάξω καφέ, δικό μου, του λοστρόμου και του
μαραγκού, για να ξυπνήσουμε και να κάνουμε και ένα
τσιγαράκι. Η ημέρα ξεκινούσε νωρίς, όπως κάθε πρωινό, χρόνια
πολλά χρόνια τώρα την ίδια σχεδόν πάντοτε ώρα, πέντε με
πέντε και τέταρτο, κάθε πρωί, μαζί με τον μάγειρα, τον
θαλαμηπόλο και τα καμαρωτάκια, τους βοηθούς θαλαμηπόλου και
τον βοηθό του μάγειρα.
Έξω ήταν ακόμη σκοτάδι, χειμώνας βλέπεις και το κρύο κατέβασε
την θερμοκρασία αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν.
Έπρεπε να είσαι καλά ντυμένος με μάλλινα, σκούφο, γάντια και
Τζάκετ ισχυρό. Ήρθε στο καπνιστήριο και ο ανθυποπλοίαρχος
για να είναι παρών όταν θα ανέβει ο πιλότος στο πλοίο για
να τον συνοδέψει στην Γέφυρα για την πλοήγηση του πλοίου.
Έτσι γινόταν πάντοτε και στο χέρι του κρατούσε τον φακό του,
όλοι μας κρατούσαμε φακό για να μπορούμε να κινηθούμε στο
κατάστρωμα επειδή ήταν σκοτάδι.
Ο αριστερός προβολέας από την γέφυρα που έφεγγε προς
το κατάστρωμα ήταν αναμμένος για να βλέπουμε να τοποθετήσουμε
την σκάλα για τον πιλότο και να δει και η πιλοτίνα την
μεριά που ήταν η σκάλα τοποθετημένη.
Η σκάλα πάντοτε έμπαινε στην πλευρά του πλοίου που μας
υποδείκνυε ο πλοηγικός σταθμός, κυρίως από την απάνεμη μεριά
του πλοίου, από εκεί που απαγκιάζει, την πιο σίγουρη πλευρά.
Παιδιά να πάτε να ετοιμάσετε την σκάλα, μας ειδοποιούν από
την Γέφυρα με το τηλέφωνο, δυο σκαλοπάτια πάνω από το νερό,
ο πιλότος έρχεται, εν τάξει απαντά ο ανθυποπλοίαρχος.
Φύγαμε και βγαίνουμε μαζί με τον λοστρόμο και τον ναύτη
της βάρδιας για να πάμε να δέσουμε την σκάλα του πιλότου.
Σκάλα έτοιμη καπετάνιε, δυο σκαλοπάτια πάνω από το νερό
φωνάζει ο ανθυποπλοίαρχος στη γέφυρα
Άφιξη πιλοτίνας
Επιβίβαση πλοηγού φωνάζει ο ανθυποπλοίαρχος στη γέφυρα
Και ο αξιωματκος στη γέφυρα το γράφει στο Ημερολόγιο
Γέφυρας, απαναλαμβάνοντας, επιβίβαση πλοηγού.....
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν επικοινωνίες, όπως σήμερα,
μόνο ένας ασύρματος και φωτεινά σήματα, σήματα Μορς
Τίποτα άλλο
Σήμερα ο καθένας έχει και ένα τηλέφωνο
Είναι καλωδιομένος, ακόμη και μέσω δορυφόρου
Τότε είχαμε μπακιρένιους φωναγωγούς για συνεννόηση
Πήραμε την σκάλα του πιλότου επάνω, την σιγουρέψαμε και
στα γρήγορα πήγαμε στο καπνιστήριο για να απαγκιάσουμε
μέχρι να ξημερώσει.....

Συνεχίζεται.....

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(51)

Το Μιχαήλ Άγγελος, συνέχιζε την πορεία του, αργά
αλλά σταθερά, ο αέρας όλο και δυνάμωνε.
Ο καιρός ήταν στην δεξιά μάσκα, πλησιάζαμε για το γύρισμα
στην ( S2 ) ο Καπετάνιος έριξε μια ματιά στον χάρτη
μέτρησε με το κουμπάσο τα τελευταία μίλια, για σιγουριά,
επειδή πλησιάζαμε στο γύρισμα.
Κοίταξε τη επόμενη πορεία που ήταν χαραγμένη μέχρι τον πιλότο
και είπε στον ανθυποπλοίαρχο να κάνει το γύρισμα του πλοίου.
Ο ανθυποπλοίαρχος εκτέλεσε την εντολή του πλοιάρχου και
έγραψε την αλλαγή πορείας στο Ημερολόγιο της Γέφυρας, την ώρα
και στην ημερομηνία που έγινε το γύρισμα, καθώς και την πορεία.
Εγώ παρακολουθούσα όλες τις κινήσεις, μάθαινα για αργότερα
που θα μου χρειάζονταν όλα αυτά και μου χρειάστηκαν σύντομα.
Μεσάνυχτα, αλλαγή βάρδιας στη γέφυρα
Παράδοση και παραλαβή μεταξύ ανθυποπλοιάρχων
Έτσι γινόταν πάντα και εγγραφή στο Ημερολόγιο Γέφυρας
Την βάρδια (0001-0400) μετά τα μεσάνυχτα την έκανε πάντα
ο πιο παλιός ανθυποπλοίαρχος, έτσι γινόταν πάντοτε
Την βάρδια (2000-2400) την έκανε ο νεότερος αξιωματικός
καταστρώματος, την βάρδια (0400-0800) την έκανε πάντα και
συνεχίζει να την κάνει ο υποπλοίαρχος, το Νο2 στην ιεραρχία
του πλοίου, ο Chief Officer.
Μεσάνυχτα, παράδοση βάρδιας και κατ ευθείαν για ύπνο
γιατί αύριο θα είχε πολύ δουλειά, από νωρίς το πρωί.
Έγερση μαζί με τον λοστρόμο και τον μαραγκό στις 0500
γιατί στις 0600 θα ήμαστε στον πιλότο και έπρεπε όλα
να είναι έτοιμα και σε ετοιμότητα.....

Συνεχίζεται......

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(50)

Το Μιχαήλ Άγγελος σιγά και σταθερά ανέβαινε προς τον βοριά
σε λίγες ώρες θα γυρίζαμε στην σημαδούρα της βόρειας θάλασσας
την(S2) για τον πιλότο του ποταμού Έλβα, σε δώδεκα ώρες θα
ήμαστε στον πιλότο, Δημητράκη, μου λέει ο Καπετάνιος στη
Γέφυρα όπου ήμουν για το βραδινό μου μάθημα, για την εκπαίδευση
της ημέρας.Η (S2) ήταν στην πλώρη μας και λίγο αριστερά,
ο καιρός ήταν στην δεξιά μάσκα, σε 3 ώρες περίπου θα ήμασταν
στο γύρισμα, πλησίαζαν μεσάνυχτα, ο καιρός ήταν καλός για αυτή
την εποχή, έτσι έλεγε ο ανθυποπλοίαρχος της βάρδιας.
Το Μιχαήλ Άγγελος σκαμπανέβαζε αρμονικά και ο θόρυβος
της μηχανής ακουγόταν στην Γέφυρα μαζί με τον αέρα που περνούσε
ανάμεσα από τα στράλια του άλμπουρου της Γέφυρας.
Η αριστερή πόρτα της Γέφυρας ήταν ανοιχτή για να έχουμε
επαφή με τον εξωτερικό χώρο, πάντα ήταν ανοιχτή μια από τις δυο
πόρτες της Γέφυρας, ανάλογα από ήταν ο αέρας, ο καιρός.
Κοίταζα στον χάρτη για αναγνώριση της σημαδούρας, της S2, και
την πορεία που είχε χαράξει ο Καπετάνιος μέχρι το στίγμα του
πιλότου που θα μας πλοηγούσε, που θα μας πιλοτάριζε, μέχρι
την είσοδο του καναλιού του Κιέλου για να βγούμε στην Βαλτική.
ο ασυρματιστής έφερε το μετεωρολογικό, όπως κάθε μέρα την ίδια
ώρα. Ο ανθυποπλοίαρχος έκανε παραλλαγή αστεριών για την πυξίδα
και εγώ παρακολουθούσα,μάθαινα, αυτό γινόταν κάθε βράδυ, σε κάθε
βάρδια, εντολή πλοιάρχου και την παραλλαγή την γράφαμε στο
τετράδιο, στο βιβλίο παραλλαγών για την ασφαλή ναυσιπλοϊα.
Ο Καπετάνιος πάντοτε το κοίταζε, πάντοτε το συμβουλευόταν
το βιβλίο παραλλαγών,
Η παραλλαγή όπως και η απόκληση και η παρεκτροπή της πυξίδας,
της μαγνητικής, είναι πάρα πολύ σπουδαίο, το πιο σπουδαίο
από τα σπουδαιότερα στην ναυσιπλοϊα, μαζί με το στίγμα
των αστεριών αλλά και του ήλιου με τον εξάντα.
Ακόμη και σήμερα με την τόσο υψηλή τεχνολογία.
Κάθε μεσημέρι περιμέναμε την μεσημβρινή διάβαση του ήλιου
που μας δίνει το πιο σίγουρο στίγμα της ημέρας.
Το μεσημεριανό πλάτος, που είναι το μόνο χωρίς σφάλμα
Εκεί επάνω, στο πλάτος, βρίσκεται το πλοίο και με την μεταφορά
της πρωινής ευθείας μήκους, πάνω στο πλάτος, σύμφωνα με την
ταχύτητα του πλοίου βρίσκεται το στίγμα του πλοίου, το μεσημέρι
και κάθε μεσημέρι.
Τότε ο Καπετάνιος μετράει τα μίλια από μεσημέρι σε μεσημέρι
που είναι τα μίλια του 24ωρου και τα γράφουμε στο Ημερολόγιο
της Γέφυρας μαζί με το στίγμα του πλοίου το μεσημεριανό.
Αυτά είναι τα μίλια που διένυσε το πλοίο το τελευταίο 24ωρο
και το μεσημεριανό στίγμα, είναι ακριβώς, που βρίσκεται
το πλοίο το μεσημέρι και κάθε μεσημέρι.....
Το στίγμα αυτό καθημερινά, το μεσημεριανό,
Ο Καπετάνιος το στέλνει στο γραφείο της εταιρίας του πλοίου
και στους ναυλωτές αν είναι ναυλωμένο το πλοίο, για να ξέρουν
που βρισκόμαστε, μέσα στην απεραντοσύνη του Ωκεανού
Μέσω ασυρμάτου, σήμερα δεν υπάρχει ασύρματος,
υπάρχουν οι δορυφόροι και η τεχνολογία

Συνεχίζεται.....

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(49)

Το Μιχαήλ Άγγελος στη βόρεια θάλασσα, το κρύο άρχισε να κάνει
την εμφάνισή του, ήταν πια αισθητό. Έπρεπε να φοράς χοντρά
και μάλλινα ρούχα, σκούφο και κυρίως γάντια, για τα χέρια, για
να μπορείς να δουλεύεις στο κατάστρωμα.
Αυτό το διάστημα, αυτό τον μήνα, ήμουν στο κατάστρωμα, μαζί
με τον λοστρόμο, τον μαραγκό και τους ναύτες, ετοιμάζαμε
το πλοίο για φόρτωση και ταυτόχρονα γινόταν και η συντήρηση του.
Οι ναύτες μαζί με τον λοστρόμο ετοίμαζαν της μπίγες για την
φόρτωση, τακτοποιούσαν τα συρματόσχοινα και γινόταν έλεγχος
από τον υποπλοίαρχο στις γάσες, στις ματισιές των συρμάτων
και γενικώς στους φορτωτήρες και στις πόστες.
Εγώ βοηθούσα και ταυτόχρονα μάθαινα κάνοντας όλες τις
βοηθητικές δουλειές. Ο μαραγκός επιθεωρούσε και συντηρούσε
τα βίντσια στις πόστες, τα βαρούλκα και οι μηχανικοί
συντηρούσαν τις γραμμές παροχών και επιστροφών του ατμού στα
βίντσια, να μην έχουνε διαρροές για να μπορούν να δουλέψουν
καλύτερα και πιο ασφαλή.
Ήμουν σε διαρκή κίνηση, όλοι Μήτσο φώναζαν και εγώ έτρεχα
παντού, από πόστα σε πόστα και από αμπάρι σε αμπάρι.
Γιατί έπρεπε να έχουμε σενιαρισμένα και τα αμπάρια για να
δεχθούν το φορτίο, θα γινόταν πριν την φόρτωση επιθεώρηση
από τους Πολωνούς επιθεωρητές.
Το κρύο συνέχιζε την πορεία του και εμείς την δικιά μας
πορεία, όλο και ανεβαίναμε, όλο και σκαρφαλώναμε στον βοριά
σιγά και σταθερά, οι παλινδρομικές μηχανές του Μιχαήλ Άγγελου
ακούγονταν μέχρι το κατάστρωμα και ήταν Αρμονικές, όπως
τις έλεγε ο Γιωργάκης ο λαδάς.
Η μηχανή είχε τον δικό της ρυθμό, την δικιά της μουσική,
όπως και το κατάστρωμα, που είχε την δικιά του ξεχωριστή
μουσική που ακούγονταν περνώντας ο αέρας ανάμεσα από τα
στράλια των άλμπουρων, στις πόστες των αμπαριών.
Μπορούσες από την ένταση της μουσικής από τα στράλια των
άλμπουρων, να καταλάβεις την ένταση του αέρα.
Όπως ακριβώς και στον τραγουδιστή της όπερας που μπορείς
να υπολογίσεις την πραγματική ένταση της φωνής
Μήτσο, ο αέρας δυνάμωσε, καιρός να τα μαζεύουμε σιγά σιγά
για πρίμα, να απαγκιάσουμε, μου λέει σε κάποια στιγμή
ο λοστρόμος, αυτός ήξερε, ήταν παλιός, πεπειραμένος και
καλός ναυτικός. Σιγουρέψαμε μαζί την πλώρη και πήραμε τον
δρόμο για πρίμα, άρχισαν να μπαίνουν οι πρώτες ψιχάλες
από θάλασσα στο κατάστρωμα, ο λοστρόμος ήξερε, αυτή είναι
η πραγματικότητα, αυτή είναι η πείρα και οι γνώσεις.....

Συνεχίζεται.....

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(48)

Τα πρώτα πράγματα στη ζωή, τα πρώτα γεγονότα πάντα τα
θυμάσαι, ποτέ δεν τα ξεχνάς.
Όπως και το πρώτο πλοίο που έκανα, το Μιχαήλ Άγγελος
αυτό το φορτηγό των 10.000 τόνων εκείνης της εποχής
του 1960, το πλοίο ήταν κατασκευασμένο πριν τον δεύτερο
παγκόσμιο πόλεμο και τότε τα καύσιμα του για κίνηση ήταν
το κάρβουνο, αργότερα έγινε η μετατροπή του για πετρέλαιο,
έτσι το πρόλαβα εγώ, με μηχανή παλινδρομική, με καζάνια,
θερμαστές, λαδάδες και ατμοκίνητο.
Ταχύτητα, η μέγιστη με καλό καιρό στους 11 κόμβους την ώρα
ήταν πλοίο φορτηγό προ πολεμικό.
Με πέντε αμπάρια φορτίου, πεντάμπαρο, έτσι τα έλεγαν και
διπλές πόστες φορτίου, με το κομοδέσιο της Γέφυρας στη μέση
του πλοίου, στο τρίο νούμερο αμπάρι, εκεί ήταν και το
μαγειρείο του πλοίου.
Αυτά είναι μερικά της περιγραφής του πλοίου
Από εκεί πέρνα με το φαγητό μας κάθε ημέρα, πρωί, μεσημέρι
και βράδυ και το μεταφέραμε στις τραπεζαρίες για να το
σερβίρουμε στο πλήρωμα του πλοίου και να φάμε και εμείς.
Αυτό το έκανα όταν ήταν η σειρά μου, οι μέρες μου, να είμαι
σερβιτόρος του πληρώματος η των αξιωματικών.
Όταν άλλαζα ειδικότητα πήγαινα στη μηχανή καθαριστής και
δόκιμος στο κατάστρωμα του πλοίου κοντά στον λοστρόμο πάντα.
Στην γέφυρα πήγαινα συνήθως μετά το βραδυνό φαγητό, για να
είμαι κοντά στους αξιωματκούς της γέφυρας για να μπορέσω
σιγά σιγά να μαθαίνω και να εκπαιδευτώ, στην ναυτική τέχνη
την ναυτική ορολογία και την ναυτιλία για την διακυβέρνηση
του πλοίου. Σιγά και σταθερά τα κατάφερνα, γιατί ήθελα
να μάθω, ήθελα να γίνω.
Ήμουν το παιδί του καταστρώματος για όλες τις δουλειές
Δύσκολη η πορεία μου, αλλά τα κατάφερα τελικώς, γιατί αυτό
που μετράει τελικά είναι το τέλος.
Το τέλος είναι η επιβράβευση όλων των κόπων και των
προσπαθειών, η ολοκλήρωση τις προσπάθειας μιας ολόκληρης
ζωής, σχεδόν
Αυτή είναι η αλήθεια.....

Συνεχίζεται.....

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(47)

Σήμερα όλα είναι διαφορετικά, αυτή είναι η αλήθεια
Αυτό βέβαια που έχει σημασία είναι ότι μας προστατεύουν
οι διεθνείς κανονισμοί και η τεχνολογία, που έκανε και
εξακολουθεί να κάνει θαύματα.
Όλοι σήμερα ζητούν καράβια όλων των κατηγοριών, με τις
καλλίτερες προδιαγραφές κατασκευής, με τα καλλίτερα
στάνταρ. Οι ναυλωτές ζητούν σύγχρονα πλοία και κυρίως
καινούργια και ασφαλή για τις μεταφορές.
Βέβαια εγώ τώρα είμαι στο 1960 ακόμη και είναι και χειμώνας
και πάμε να φορτώσουμε τσιμέντο στην Γδύνια της Πολωνίας
με το καταπληκτικό φορτηγό " Μιχαήλ Άγγελος " για να το πάμε
στις Φιλιππίνες και στην Ινδονησία και να φορτώσουμε μετά από
εκεί Καρύδα, Κόπρα, για την Ολλανδία, για το Ρότερνταμ
το μεγάλο λιμάνι, ίσως το μεγαλύτερο της Ευρώπης.
Το " Μιχαήλ Άγγελος " το μόνο που ήταν, είναι ότι ήταν
καλοτάξιδο και καλό σκαρί, έτσι έλεγαν οι γνώστες των πλοίων
εγώ ακόμη δεν είχα γνώμη, γιατί δεν είχα γνώσεις, ούτε για
πλοία, ούτε και ναυτικές ικανότητες, ήμουν στην περίοδο
της μάθησης, της εκπαίδευσης.
Εγώ ήμουν απλά Δόκιμος καταστρώματος, κατραμόκολος,
έβλεπα, άκουγα και μάθαινα. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να γίνω
γνώστης των πλοίων και κυρίως της ναυτικής τέχνης, κατάρτισης
και της ναυτικής ζωής των ποντοπόρων πλοίων και των θαλασσοπόρων
ναυτικών. Αυτή την εποχή έκανα όλες τις δουλειές στο πλοίο
τόσο για βοήθεια, όσο και για μάθηση, εκπαίδευση και για να
αποκτήσω πείρα από την πλευρά την δικιά μου.
Είχα την διάθεση να δουλέψω και να μάθω, έτσι έκανα όλα μου
τα χρόνια και δεν το μετάνιωσα και αυτό το γράφω με πλήρη
γνώση και υπευθυνότητα.
Ήμουν βέβαια και τυχερός, γιατί συνάντησα στα χρόνια που
ταξίδευα και ταξίδεψα, σε όλα τα πλοία, σπουδαίους δασκάλους
ναυτικούς και συνεργάτες αργότερα, ακόμη και πληρώματα άξια
και εργατικά, προκομμένα.
Έτσι πορεύτηκα όλη μου σχεδόν την ζωή στις ποντοπόρες μου
περιπλανήσεις, 45 χρόνια, κάτω από το Μπλε του Ουρανού
μέσα στην απεραντοσύνη του γαλάζιου της Θάλασσας, της Αγαπημένης

Συνεχίζεται.....