Πρώτη ημέρα του ταξιδιού μας στην Ερυθρά θάλασσα
Πρώτο ταξίδι και για μένα και για τον Κωνσταντή, από εκεί
που ξεκινήσαμε, μέχρι εκεί που θα πάμε και θα ξανά γυρίσουμε.
Για όλα πάντα υπάρχει η πρώτη φορά, όπως και στη ζωή
Έτσι και στα ταξίδια τα ποντοπόρα
Μήπως και η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι ποντοπόρο
Με καλούς καιρούς, με βροχές, με θύελλες, με καταιγίδες
Με ζέστες, με κρύα και ομίχλες, με φουσκοθαλασσιές
Μα και με μπονάτσες
Η ζωή είναι όπως ένα πλοίο ποντοπόρο, το Μιχαήλ Άγγελος
Με καπετάνιο, αξιωματικούς, υπαξιωματικούς, δοκίμους και
κατώτερο πλήρωμα.
Και αν φτάσει μέχρι το τέλος του
Πηγαίνει μετά στο νεκροταφείο των πλοίων και εκεί τελειώνει
η ζωή του και τα ταξίδια του τα ποντοπόρα
Όπως ακριβώς και ο άνθρωπος, βλέποντας λίγο πριν το τέλος
την δύση του ήλιου στον νοτιά.....
Η ζωή είναι ένα ταξίδι ποντοπόρο, Κωνσταντή
Αυτά σκέφτομαι τώρα που πηγαίνω προς την πλώρη για δουλειά
παρέα με τον μαραγκό, τον Λευτέρη και τον Κωνσταντή, κοιτάζοντας
την ομορφιά της θάλασσας και του νοτιά.
Ίσως να έχεις και δίκιο Μήτσο, μου λέει ο Κωνσταντής
Ίσως Κωνσταντή
Και ο μαραγκός που με ακούει, χωρίς να μιλά, απλά χαμογελά
και έτσι, οι τρεις μας φτάσαμε στην πλώρη, στο Νο1 αμπάρι
για δουλειά και το ταξίδι μας συνεχίζεται ανατολικά και προς
τον Νοτιά....
Συνεχίζεται.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου