Οι μέρες στο μεγάλο λιμάνι της Τζακάρτας, που βρίσκεται στο νησί της
Ιάβας, στην Ινδονησία, πέρασαν μεταξύ της φόρτωσης της καρύδας και
τις λιγοστής εξόδου στην πόλη την ημέρα και της βόλτας, σχεδόν
καθημερινά μέσα και γύρω από το λιμάνι νωρίς το απόγευμα μέχρι λίγο
πριν νυχτώσει που πρέπει να επιστρέψουμε στο πλοίο λόγο του νόμου
του στρατιωτικού που έχουν επιβάλλει οι στρατιωτικές αρχές.
Έτσι πέρασαν σχεδόν όλες οι ημέρες, δυο βδομάδες και φτάσαμε στο
τέλος της φόρτωσης και της παραμονής μας εδώ.
Αύριο είναι η τελευταία μας μέρα στην Τζακάρτα και στην Ινδονησία
Η φόρτωση έφτασε στο τέλος της Μήτσο, αύριο λίγο μετά το μεσημέρι,
σπατσάρουμε, θα έχουμε μέτρηση και υπολογισμό του φορτίου, υπογραφή
των φορτωτικών από τον καπετάνιο και τις τοπικές αρχές και το βραδάκι
νωρίς θα έρθει ο πιλότος μαζί και τα ρυμουλκά για τον απόπλου του
πλοίου από την Τζακάρτα.
Ναι καπετάν Αλέκο το άκουσα που το έλεγε ο γραμματικός στον λοστρόμο
για να κανονίσει τις αυριανές δουλειές μετά το τέλος της φόρτωσης.
Αύριο όλη την ημέρα θα έχουμε πολύ τρέξιμο στο κατάστρωμα, γιατί
πρέπει να τακτοποιήσουμε τα αμπάρια του φορτίου, σε δυο μέρες θα
βγούμε στον Ωκεανό τον Ινδικό, θα αρχίσει ο διάπλους του Ινδικού
Ωκεανού και όλα πρέπει να είναι τακτοποιημένα για την ασφάλεια του
πλοίου και του φορτίου.
Έτσι ακριβώς Μήτσο, όπως τα λες, θέλει προσοχή πάντα ο Ωκεανός και
σεβασμό, παρ όλο που τώρα είναι η καλή εποχή, ακόμα, που θα περάσουμε
τον Ινδικό.
Δέκα ημέρες θα κάνουμε μέχρι το Aden και να μπούμε στην Ερυθρά θάλασσα
και μετά πέντε μέρες ταξίδι μέχρι το Σουέζ για να περάσουμε το κανάλι
και να βγούμε στη Μεσόγειο, την θάλασσά μας.
Πέρασε αλήθεια ο καιρός καπετάν Αλέκο, 6 μήνες θα κλείσουμε γυρίζοντας
στη Μεσόγειο ξανά, χειμώνα φύγαμε από την Βόρειο Ευρώπη και γυρίζουμε
καλοκαίρι, Ιούνιο μήνα. Σαν χθές μου φαίνεται η φόρτωση στην Πολωνία
τα Χριστούγεννα. Ακριβώς Μήτσο, έτσι είναι, σαν χθες
Ο καιρός περνά χωρίς να σταματά ο χρόνος πουθενά
Εμείς απλά ταξιδεύουμε μέσα στον χρόνο που δεν σταματά ποτέ και την ζωή
Ακολουθώντας τον κύκλο της ζωής.
Η ζωή Μήτσο είναι σαν τον Ωκεανό, θάλασσα γαλάζια με μπλε ουρανό
Έγινε καπετάν Αλέκο, πάω τώρα στην πλώρη για δουλειά που με περιμένει
ο Λευτέρης και τα λέμε το βράδυ στις πρύμης την δροσιά.
Εν τάξει Μήτσο, εμείς εξ άλλου θα τα λέμε και στο πέλαγος κάθε βραδιά
στην βάρδια, στην Γέφυρα εν πλω.....
Συνεχίζεται.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου