Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(97) περίοδος δεύτερη

Η δουλειά σήμερα στο κατάστρωμα άρχισε από την πλώρη με την προετοι-
μασία του γενικού χρωματισμού του πλωριού καταστρώματος.
Ο λοστρόμος έχει το κουμάντο και οι ναύτες ακολουθούν τις εντολές
του μαζί και τα τζόβενα, ο Βάσος και ο Γιώργης, που κάνουν όλες τις
βοηθητικές δουλειές του καταστρώματος και του καραβιού.
Ο μπόμαν, ο Μήτσος, κάνει την καθημερινή επιθεώρηση των δεξαμενών
του φορτίου όπως κάθε πρωινό, επιθεωρώντας ταυτόχρονα τα ασφαλιστικά
του εξαερισμού των δεξαμενών ρυθμίζοντας τα αν χρειάζεται για να
λειτουργούν σωστά για την ασφάλεια του πλοίου και του φορτίου.
Ο καιρός είναι καλός ζεστός, με την συννεφιά να έρχεται από τα νότια
και ανατολικά φέρνοντας σύννεφα με βροχή, πλησιάζοντας σιγά σιγά.
Η ώρα κοντεύει 10, ώρα για το πρώτο Coffee Time της ημέρας και όλοι
στο κατάστρωμα περιμένουν τον λοστρόμο να τους πει για να πάνε πρίμα
στο σκεπαστό που τους περιμένει ο καφές έτοιμος φτιαγμένος από τον
Νικόλα για να τον πιούν παρέα με ένα ποτήρι κρύο νερό.
Απαρτία και σήμερα στον καφέ των 10 και κάνει και ζέστη αρκετή, από
νωρίς το πρωί, όλοι κρύο νερό γυρεύουν και αναψυκτικά.
Ταξιδεύουμε βλέπεις στα τροπικά, πλησιάζουμε την Σουμάτρα το μεγάλο
νησί της Ινδονήσιας που όπως βλέπω μαζεύει τα σύννεφα της βροχής που
έρχονται από τον Ινδικό Ωκεανό και τον Ισημερινό.
Μαζί με την βροχή Μήτσο θα παραλλάξουμε στον κάβο της Σουμάτρας μου
λέει ο καπτάν Σπύρος που μόλις ξύπνησε και ήρθε για να πιει καφέ.
Αυτό βλέπω καπτάν Σπύρο, στα δεξιά μας ο ουρανός είναι φορτωμένος με
σύννεφα βροχής. Πάντως ακόμα είμαστε μακριά, από το απόγευμα και μετά
θα είμαστε στη βροχή πιο κοντά.
Κάτσε τώρα να πιεις τον καφέ σου και τα λέμε μετά
Έχω να πάω στην πρύμη για δουλειά και όταν γυρίσω τα λέμε ξανά
Τώρα όπου νάνε θα έρθουν για καφέ και οι άλλοι αξιωματικοί
Έγινε Μήτσο, πήγαινε εσύ και εγώ θα είμαι εδώ να τα πούμε μετά

Συνεχίζεται.....

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Τι μου θυμιζεις με τις αναρτησεις σου τις περιγρφες του ανδρα μου ,ναυτικος γαρ.Ολα οσα αναφερεις τα ζω και μου ειναι τοσο ζωντανα γιατι αν καποιος δεν εχει σχεση με το επαγγελμα δεν μπορει να καταλαβει.Νασαι καλα και να συνεχισεις το ωραιο σοτυ ημερολογιο γεφυρας αν και γω εχω σχεση με τη μηχανη.

Unknown είπε...

@ Ελευθερία

Καλημέρα

Σε ευχαριστώ για την ανάγνωση
του Ημερολόγιου Γέφυρας και για
το όμορφο σχόλιό σου.
Δεν πειράζει που έχεις σχέση
με την μηχανή, για μένα είναι όλα
γνώριμα.
Εδώ θα είμαι και θα γράφω
για όλους
Πάντως σε ευχαριστώ
Καλό πρωινό

pylaros είπε...

Sailor Διαβάζοντας το ημερολόγιο έτσι με πιάνουν τα δάκρυα.
Έζησα μια ολόκληρη ζωή στη θάλασσα, μου θυμίζεις τη ζωή μου, την παιδική μου ηλικία, το είναι μου, και όχι μόνο αυτό στον Ινδικό Ωκεανό δίναμε μάχη 21 μερόνυχτα με τα Μουσόνια μέχρι που μείναμε χωρίς καύσιμα. Τώρα κατάντησα στεριανός στη Νέα Υόρκη, έτσι είναι η ζωή κάποτε θα έπρεπε να κατασταλάξει κάποιος κάπου, να πατά τα πόδια του σε στεριά.

Σε ευχαριστώ για τις αναμνήσεις όπου για εμένα κρύβουν την ελευθερία του πελάγου, του πνεύματος του ανθρώπου, την πολυκοσμική ζωή πλέοντας στη υδρόγειο σφαίρα.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης

Unknown είπε...

@ pylaros

Γαβριήλ καλημέρα

Εγώ σε ευχαριστώ για την ανάγνωση
του Ημερολόγιου της Γέφυρας και
την συντροφιά σου παρ όλο που
βρίσκεσαι μακριά.
Η παρέα σου μου δίνη την αίσθηση
ότι ταξιδεύουμε παρέα στον Ινδικό
και αυτό είναι το πιο σημαντικό

Να είσαι πάντα καλά
Τα ταξίδια και η ζωή είναι εδώ
εμείς δεν έχουμε παρά να ταξιδέψουμε μαζί τους

Καλό πρωινό