Τρίτη 24 Ιουλίου 2007

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(36)

Χειμώνας του 1959 στη Βόρεια Θάλασσα
Ήταν η πρώτη φορά για μένα που βρισκόμουν σε μια τέτοια
περιοχή του πλανήτη, ήταν η πρώτη φορά που είχα φύγει
από την Ελλάδα να δοκιμάσω την τύχη μου κάπου αλλού.
Έπρεπε όμως να αρχίσω από την αρχή, να βλέπω και να μαθαίνω
σιγά σιγά. Έπρεπε να ξεπεράσω την πρώτη φορά, ήταν η πιο
δύσκολη στιγμή στην μέχρι τώρα ζωή μου.
Αυτό, το ήξεραν, όσοι βέβαια ήσαν ναυτικοί, αλλά αυτό που είχε
σημασία ήταν να το μάθω και εγώ.
Έπρεπε σιγά και σταθερά να προσαρμόζομαι στις καινούργιες
συνθήκες της καινούργιας ζωής που θα ακολουθούσα.
Θέληση και δύναμη είχα, γνώσεις έπρεπε να αποκτήσω, αυτό ήταν
το ζητούμενο, η πείρα θα ερχόταν μετά, αυτή πάντα ακολουθεί.
Όλα ήσαν καινούργια για μένα
Εδώ στο πλοίο υπήρχαν κανόνες, που έπρεπε να μάθω και
να ακολουθώ τους κανόνες πιστά και όσο το δυνατόν με ακρίβεια,
τόσο για την δικιά μου ασφάλεια, όσο κυρίως, για την ασφάλεια
των συναδέλφων ναυτικών.
Αυτό έπρεπε να το ακολουθώ πιστά, πάντα και για πάντα
Είναι ζωή από την ζωή για την ζωή
Εδώ στο πλοίο είναι μια ζωή διαφορετική από όλες τις άλλες ζωές,
μια ζωή, με δικούς της κανόνες και νόμους.
Η ναυτική ζωή και επάγγελμα έχουν την δικιά τους ιδιομορφία,
είναι ένας κόσμος που ξυπνά κάθε πρωινό σε ένα διαφορετικό
σημείο του πλανήτη Γη, μα κάθε πρωινό.
Η ανατολή και η δύση της ημέρας γίνονται πάντα σε διαφορετικό
σημείο του πλανήτη, σε διαφορετικό γεωγραφικό μήκος και πλάτος
του Πλανήτη Γη.
Αυτό ήταν και ένα από τα πιο βασικά που έπρεπε να ξεπεράσω
Το ξεπέρασα όμως σιγά και σταθερά, όπως το είχαν ξεπεράσει
και οι συνάδελφοι επαγγελματίες πλέον ναυτικοί.
Στο πλοίο, στο κάθε πλοίο, υπήρχε και υπάρχει το Ναυτικό
Δίκαιο, έπρεπε και αυτό σιγά σιγά να μαθαίνω.
Εδώ στο πλοίο στο κάθε πλοίο, ζει μια μικρή κοινότητα ανθρώπων
με δικούς της νόμους, επαγγελματικούς και κοινωνικούς, που πρέπει
να τηρούμε πιστά, χωρίς παρεκκλίσεις και τερτίπια.
Η μικρή αυτή κοινότητα των ανθρώπων ξυπνά κάθε πρωινό και πηγαίνει
στην δουλειά της, για φαγητό, για διασκέδαση και ξεκούραση, που,
βρίσκεται στον ίδιο πάντα χώρο που ζει.
Το μόνο, είναι, ότι κάθε πρωινό βρίσκεται σε διαφορετικό γεωγραφικό
σημείο του Πλανήτη Γη.
Στη θάλασσα, στο πέλαγος, στον ωκεανό και ορισμένες φορές
σε κάποια λιμάνια για φόρτωση η εκφόρτωση.
Βρίσκεται πάντα στους ίδιους χώρους εργασίας και ενδιαίτησης
όλο το διάστημα που βρίσκεται στο πλοίο.
Εγώ πάντα μιλώ και γράφω κυρίως για τους ποντοπόρους ναυτικούς
όλου του πλανήτη, τους ωκεανοπόρους θαλασσινούς ταξιδευτές.....

Συνεχίζεται....

2 σχόλια:

THE_RETURN είπε...

Εδώ είμαι πάντα Καπετάνιε και διαβάζω το Ημερολόγιο Γέφυρας.

Αυτό σίγουρα είναι ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια του Ημερολογίου.

Να είσαι καλά!

Unknown είπε...

@ the return

Καλημέρα

Και εγώ εδώ είμαι πάντα, πιστός
και γράφω.
Σε ευχαριστώ για την αγάπη σου
στο Ημερολόγιο Γέφυρας και
στον Καπετάνιο μας.
Να είσαι πάντα καλά

Εγώ πάντως εδώ θα είμαι
να τα λέμε

Καλό σου πρωινό