Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(136)

Η ημέρα σήμερα πέρασε με άνεση, γίνανε όλες οι δουλειές στο
κατάστρωμα, γιατί έφτιαξε από χθες ο καιρός και έχουμε αρκετή
ηλιοφάνεια όσο πλησιάζουμε στη Μεσόγειο.
Ήμαστε απέναντι από τις ακτές της Πορτογαλίας
Έχουμε παρέα μας τα γλαροπούλια, τα ψαροκάικα και τις διελεύσεις
των πλοίων που γίνονται όλο και ποιο συχνές όσο βρισκόμαστε
κοντά στις στεριές.
Την ώρα που σχόλασα πέρασα από το μαγειρείο και χαιρέτησα τον
μάγειρα και τον βοηθό του, είναι στον δρόμο μου και μετά πήγα
για να πλυθώ, να αλλάξω και για βραδινό φαγητό.
Σήμερα έχει γιουβέτσι και το φτιάχνει καλό ο Σίδερης.
Η τραπεζαρία είναι σχεδόν γεμάτη, όπως κάθε βράδυ και μετά το
φαγητό που πίνουμε τον καφέ μας.
Οι μόνοι που απουσιάζουν είναι αυτοί που έχουν βάρδιες
Σε λίγο θα φύγω και εγώ γιατί πρέπει να πάω στη Γέφυρα για βάρδια
και για την βραδινή μου εκπαίδευση κοντά στον υποπλοίαρχο και
κατόπιν κοντά στον ανθυποπλοίαρχο μέχρι τα μεσάνυχτα.
Βράδιασε, παρ όλο που ειναι ακόμη 6 η ώρα το απόγευμα
Χειμώνας είναι ακόμη, η ημέρα είναι μικρή
Σκοτάδι στο κατάστρωμα
Μόνο τα φώτα πορείας του πλοίου είναι αναμμένα
Θέλεις φακό για να μπορείς να κυκλοφορείς στο κατάστρωμα και
με προσοχή και πάντα από την απάνεμη πλευρά του πλοίου.
Μήτσο από αριστερά να πας, που έχει απάγκιο, τώρα που θα βγεις
Μου λέει ο ναύτης της βάρδιας που μόλις μπήκε στην τραπεζαρία
Έγινε Γιώργο, από αριστερά θα πάω
Μήπως θέλει τίποτε ο καπετάν Γιώργης στη Γέφυρα ?
Ναι Μήτσο
Μου είπε να του πας έναν καφέ την ώρα που θα ανέβεις
Εν τάξει Γιώργο
Και έφυγα με τον φακό στο χέρι για να πάω στη Γέφυρα για βάρδια
Σκοτάδι στο κατάστρωμα
Μόλις βγήκα από την τραπεζαρία, στάθηκα λίγο για να συνηθίσουν
τα μάτια μου στο σκοτάδι.
Τα μόνα που φαίνονται είναι λίγα φώτα από την μεριά της στεριάς
και οι αναλαμπές των φαναριών στους κάβους που διαδέχονται
η μια την άλλη.
Ο ουρανός είναι σχεδόν καθαρός, αστροφεγγιά έχει σήμερα, σίγουρα
θα κάνουμε παραλλαγή με τα αστέρια για την πυξίδα.
Στα δεξιά μας αρκετά ανοιχτά φάνηκαν τα φώτα πορείας ενός πλοίου
που αντί πλέει και εγώ με αναμμένο τον φακό στο χέρι πηγαίνω με
προσοχή για την Γέφυρα του πλοίου.
Τα μάτια μου ποια συνήθισαν και περπατώ με άνεση στο κατάστρωμα
Έφτιαξα τον καφέ του καπετάν Γιώργη και ανέβηκα στη Γέφυρα για
να αρχίσω το βραδινό μου μάθημα, όπως κάθε βράδυ εν πλω.

Συνεχίζεται.....

4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Εχω μεινει δυο μερες (μονο..) σε εμπορικό πλοίο σε ηλικια 16 ετων..
Πηγα και στο μαγειρείο... κατεβηκα και στις μηχανες με κεινη την καθετη σκαλα ( Θεε μου..) .
Σιγουρα εκει κατω ήταν ενα χαος!
Θορυβος και γεματο μηχανες που νομιζε κανεις οτι θα σε φανε!!Κυριως στην ηλικια που ημουν πιο δυσκολο...
Ομως ειχε και μια ομορφια ολο αυτο..
Ξερεις ποιο ειναι το αστειο της υποθεσης?
Πηγα στο πλοιο να μεινω φορώντας μια μπλουζα ροζ με ενα λαγό επανω, ξανθιά με μακρια μαλια τοτε, ( που να ξερω και γω το αθωο...) και βρεθηκα σε μια τραπεζαρια να τρωω με καμια 100στη άντρες που με κοιτουσαν καπως....
χαχα υπεροχες εποχες ομως...
Να σαι καλα που βαζεις αυτες τις ιστοριες...
Παντα λατρευα τα καραβια και τη θαλασσα..
Καλημερα και καλη βδομαδα να εχεις

Unknown είπε...

@ μαρία νικολάου

Στο μαγειρείο καλά είναι
Στην μηχανή είναι διαφορετικά
τα πράγματα και ο χώρος είναι
σαν ένα μεγάλο εργοστάσιο
σε λειτουργία.
Τα άλλα μέρη είναι όπως πρέπει
να είναι ένα πλοίο

Τώρα για την τραπεζαρία
μπαίνοντας ένα κορίτσι με ένα λαγό
ροζ στη μπλούζα του
Ε ασφαλώς τράβηξε τα βλέμματα
των αρσενικών και ήσουν και ξανθιά

Να είσαι καλά για την τόσο όμορφη
παρέα σου
Εδώ πάντα θα γράφω από τις πραγματικές ιστορίες των καραβιών
και θα τα λεμε εδώ παρέα.

Καλό πρωινό και
σε ευχαριστώ

Καλή όμορφη και ηλιόλουστη
εβδομάδα

Μαρια Νικολαου είπε...

Το ξερω πως ειναι πραγματικες οι ιστοριες σου...Φαινονται... και κυριως οταν εχει ζησει κανεις εστω και λιγο με ναυτικους, ειτε στο εμπορικο ειτε στο πολεμικο Ναυτικο.
Παντα λατρευω αυτες τις ιστορίες...
Οσο για την ροζ μπλουζα... χαχα που να ξερω στα 16 μου που πήγαινα... :-)

Unknown είπε...

@ μαρία νικολάου

Μαρία μου να είσαι καλά
για την πολύ όμορφη παρέα σου

Είναι όμορφες οι ναυτικές περιγραφές και όσοι έχουν ζήσει
έστω και λίγο σε κάποιο πλοίο
αμέσως τις θυμούνται και πάντα
τις αγαπάνε, δεν τις ξεχνούν

Καλό σου μεσημέρι