Ημερολόγιο Γέφυρας.....(181)

Εμείς τα ξεπεταρούδια, όπως μας λέει ο Γιωργάκης ο θερμαστής,
πάντα καθόμαστε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι, στον καφέ και λέμε
τα δικά μας νέα, της παρέας.
Λες και είμαστε από χρόνια γνωστοί
Είμαστε οι πιο νέοι στο πλοίο και πρώτο μπαρκαρισμένοι οι πιο
πολλοί, κουβέρτας, μηχανής και βοηθητικού προσωπικού.
Όλοι μας προσέχουν, μας συμβουλεύουν και μας αγαπούν
Όπως βέβαια και εμείς
Και έτσι περνάνε όμορφα και αγαπημένα οι ώρες οι ημέρες οι μήνες
και για άλλους ορισμένες φορές τα χρόνια, παρέα με τα γλαροπούλια
του πελάγους και τα Άλμπατρός του νοτιά.
Εγώ με τον Κωνσταντή βοηθάμε πάντα, τόσο στο μηχανοστάσιο, όσο και
στις δυο τραπεζαρίες, των αξιωματικών και του πληρώματος
Στο σερβίρισμα και στην τακτοποίηση
Στο μηχανοστάσιο πηγαίνω εγώ, σαν καθαριστής και κάνω μαζί με τον
άλλο καθαριστή τον καθαρισμό του μηχανοστασίου.
Τι να κάνω, δύσκολες οι εποχές
Η οικονομική κρίση συνεχίζεται, είναι παγκόσμια
Ο κάθε άνθρωπος, όπως εγώ, μπορεί σε όλα να προσαρμοστεί
Αλλιώς, σε ποιόν να τα πει και σε ποιόν να παραπονεθεί.....
Πίστευα από την αρχή ότι όλα θα αλλάξουν σιγά σιγά με τον καιρό
Ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες και εποχές, για όλους μας
Έτσι και έγινε
Σιγά και σταθερά όλα άλλαξαν προς το καλύτερο και πορεύτηκα
παρέα με την ζωή του ναυτικού και των συναδέλφων μου μέχρι και
πριν λίγα χρόνια στα ποντοπόρα ταξίδια.
Μέσα σε θύελλες, βροχές, καταιγίδες στα τέσσερα σημεία του
ορίζοντα και του πλανήτη Γη.
Το πέλαγος και ο ωκεανός έγιναν σιγά σιγά γνώριμοι σε μένα
Για χρόνια υπήρξαν το σπίτι μου
Λες και γνωριζόμασταν από παλιά, από γεννησιμιού
Και έγινα σιγά σιγά και με υπομονή το παιδί της θάλασσας
Ο γιος του ανέμου του πελάγους και του ωκεανού
Τα χρόνια πέρασαν και έφτασα μέχρις εδώ
Και τώρα κάνω τον πραγματικό απολογισμό μιας ολόκληρης ζωής
Που ασφαλώς θα μου πάρει πολύ χρόνο και καιρό, μέχρι να τελειώσει
αυτός ο απολογισμός
Γιατί η ζωή του ποντοπόρου ταξιδευτή, του SAILOR, κράτησε σχεδόν
μια ολόκληρη ζωή.....

Συνεχίζεται.....