Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(245)

Πράγματι σχεδόν δυο μέρες πέρασαν ακόμη για να περάσει η κακοκαιρία
από πάνω μας και ευτυχώς εκτός από μικρό ζημιές, όπως είπε και
ο λοστρόμος, δεν έγινε τίποτε άλλο.
Ευτυχώς που δεν μπήκε νερό στα αμπάρια του φορτίου
Οι μουσαμάδες και οι μπουκαπόρτες άντεξαν και αυτό είναι πολύ καλό
Γιατί αν έμπαινε νερό, στα αμπάρια, τότε το τσιμέντο που έχουμε
φορτωμένο θα γινόταν μπετόν Μήτσο παιδί μου, λέει ο μαραγκός
Ευτυχώς Λευτέρη όλα πήγαν καλά μέχρι τώρα και από εδώ και πέρα μόνο
λίγες βροχές και ζέστη θα έχουμε και η θάλασσα από κάλμα μέχρι μπονάτσα
θα είναι μέχρι να φτάσουμε στη Σιγκαπούρη για να πάρουμε καύσιμα και
τρόφιμα. Έτσι ακριβώς Μήτσο, μόλις γυρίσουμε, στα νησάκια που είναι
τώρα λίγο πιο αριστερά από την πλώρη μας και παραλλάξουμε στο φανάρι
παίρνοντας την πορεία για το Malacca Strait, θα έχουμε καλό καιρό και
θάλασσα μπονάτσα.
Δυο μέρες σχεδόν θέλουμε ακόμη για το αγκυροβόλιο της Σιγκαπούρης και
μετά σχεδόν πέντε ημέρες μέχρι τον πιλότο στις Φιλιππίνες, στο Ίλο-ίλο
για να μας πάει μέχρι τη Σεμπού, το ομώνυμο λιμάνι και πρωτεύουσα του
νησιού που θα ξεφορτώσουμε το τσιμέντο όλο.
Όμορφα Λευτέρη, πάμε τώρα για μια καφεδιά Ελληνική στη δροσιά της πρύμης
και μετά συνεχίζουμε την επιθεώρηση του πλοίου μια που πέρασε ο καιρός,
παρόλο που έχει μείνει μεγάλη φουσκοθαλασσιά
Μόλις γυρίσουμε στα νησάκια Μήτσο, θα κόψει η φουσκοθαλασσιά, το μπότζι
και το σκαμπανέβασμα, θα απαγκιάζει πια το νησί της Σουμάτρας.
Ο Γρηγόρης όπως πάντα έχει έτοιμους τους καφέδες για τους πολύ πρωινούς
και μας περιμένει να πιούμε παρέα τον καφέ και να πούμε τα πρωινά.
Ο λοστρόμος έχει ίδει ξεκινήσει να πίνει τον πρώτο του καφέ της ημέρας
και μας περιμένει για την πρωινή παρέα και τα πρωινά νέα.
Ο Κωνσταντής κάθεται στην πρύμη και αριστερά, ακουμπισμένος στην κουπαστή
και περιμένει πότε θα φανούν τα γλαροπούλια, τα θαλασσοπούλια για να
μας κάνουν συντροφιά.
Είναι τα πρώτα πλάσματα που έρχονται πετώντας να μας δείξουν ότι σιγά
σιγά πλησιάζουμε την στεριά.....

Συνεχίζεται.....

2 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Και γω αυτα τα γλαροπουλια περιμενω παντα..
Θα ρθουν αραγε..?

Unknown είπε...

@ μαρία νικολάου

Καλημέρα

Και βέβαια θα έρθουν
Πάντα έρχονται και μας
συντροφεύουν στα ταξίδια μας
τα ποντοπόρα, στα ταξίδια ζωής

Μας συνοδεύουν μέχρι να έρθουν
τα επόμενα ορισμένες φορές
Αυτό συμβαίνει με τα Αλμπατρός
στο Νοτιά
Στο πέρασμα του νοτιά

Καλό πρωινό
Δροσερό όπως το σημερινό