Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(138)

Στην βάρδια του καπετάν Αλέκου κάθομαι σχεδόν μέχρι τα
μεσάνυχτα πολλές φορές, γιατί κάνουμε μαζί μάθημα ναυτιλίας
και κρατάω και σημειώσεις, παραλλαγή κάνουμε κάθε βράδυ αρκεί
να έχει αστέρια.
Στην βάρδια του υποπλοιάρχου κάνω περισσότερο πρακτική, ναυτική
τέχνη και κυρίως φορτώσεις και ευστάθεια.
Τώρα που κάνουμε ακτοπλοϊα, μπαίνω βγαίνω στη Γέφυρα, γιατί
παίρνω αντιστοιχίες τα φανάρια κυρίως και τις ακτές με το ραντάρ
και τις χαράζω στον χάρτη που μαζί με την απόσταση μας δίνουν
το στίγμα του πλοίου εκείνη την στιγμή.
Κάνω δε και τιμόνι πολλές φορές για να μαθαίνω
Και έτσι κάνω και δουλειά και μαθαίνω.
Στον πολύ ελεύθερο χρόνο μου διαβάζω κιόλας, γιατί αλλιώς
δεν μαθαίνονται.
Διαβάζω κυρίως όλα τα Σαββατοκύριακα, τα πρωινά
Γιατί τις καθημερινές από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή έχω δουλειά
στο κατάστρωμα και δεν περισσεύει χρόνος για διάβασμα
Τα βράδια πάντα ανεβαίνω στη Γέφυρα, αν δεν κάτσω στην τραπεζαρία.
Περνάω και λίγη ώρα καθημερινά στην τραπεζαρία καπνιστήριο, όπου
συναντιόμαστε όλοι κυρίως μετά το πέρας της εργασίας μας.
Τότε λέμε όλα τα νέα της μικρή μας κοινότητας και ανταλλάσσουμε
όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά νέα και έτσι κάπως περνάει η ημέρα μας.
Εγώ που πηγαίνω στη Γέφυρα καθημερινά, είμαι και ο ποιο ενημερωμένος
τόσο για τα νέα του πλοίου όσο και για τα νέα απο τον υπόλοιπο
κόσμο που μας φέρνει ο ασυρματιστής καθημερινά.
Όταν βρίσκομε στην τραπεζαρία όλοι με ρωτάνε αν έχω νέα να τους πω
τόσο για το ταξίδι όσο και από τον υπόλοιπο κόσμο.
Τα βράδια περνάνε συντροφιά με έναν καφέ, μερικά τσιγάρα, μερικές
παρτίδες πρέφα, κούπες και τάβλι και ανταλλάσσοντας τα διάφορα
νέα τόσο τα προσωπικά, τα κοινώνικά, τα καθημερινά και τα ναυτικά.
Το ταξίδι του Μιχαήλ Άγγελος συνεχίζεται για τον προορισμό του.

Μήτσο πότε περνάμε Γιβραλτάρ
Πότε μπαίνουμε Μεσόγειο
Την Κυριακή λίγο πριν το μεσημέρι Γιωργάκη.....

Συνεχίζεται.....

4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πως αισθάνεται καποιος αληθεια που μπαινει Μεσόγειο μετα απο μηνες ξενητια..;
Λατρεύω τις ιστοριες αυτες..
Καλημερα κι απο δω

Roadartist είπε...

Μοναχικές στιγμές, γεμάτες αγώνα.. Αλλά και γεμάτες αλήθεια..

Unknown είπε...

@ μαρία νικολάου

Καλημέρα

Σαν στο σπίτι του

Η μεσόγειος βλέπεις είναι
δικιά μας, κάθε φορά που
περνάγαμε, με την σκέψη η με κάποιο
τηλέφωνο πετάγαμε στην πατρίδα
Αν περνάγαμε και το Αιγαίο
ήταν όπως το σπίτι μας

Καλό πρωινό
και εδώ στο Ημερολόγιο Γέφυρας
όλα θα τα γράψω

Unknown είπε...

@ roadartist

Καλό απόγευμα

Είναι αλήθεια αυτό
Μοναχικές στιγμές γεμάτες
νοσταλγία
Ποτέ δεν μπόρεσα να τα ξεπεράσω
όλα αυτά

Καλό σου βράδυ