Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(149)

Η ημέρα άρχισε για μένα και τον Κωνσταντή, μαζί και του μαραγκού
στην πλώρη, στην πόστα του Νο1 αμπαριού του φορτίου.
Άρχισε η συντήρηση των συρμάτων των φορτωτήρων της πόστας.
Θα ακολουθήσουν κατόπιν και τα σύρματα της Νο2 πόστας
Το υπόλοιπο πλήρωμα του καταστρώματος άρχισε την συντήρηση στις
λαμαρίνες του καταστρώματος, το ξεσκούριασμα και μετά τον
χρωματισμό υπό την επίβλεψη του λοστρόμου.
Το ξεσκούριασμα άρχισε από το κατάστρωμα της πλώρης, το ποιο
δύσκολο κομμάτι του καταστρώματος, γιατί είναι το ποιο εκτεθειμένο
στους καιρόυς όταν το πλοίο ταξιδεύει στο πέλαγος στον ωκεανό.
Εδώ, κοντά σε μας, μια ανάσα, δουλεύουν οι ναύτες του καταστρώματος
Ο καιρός προς το παρόν είναι καλός
Έχει μόνο λίγη συννεφιά από τα αριστερά
Ο αέρας είναι αυτή την στιγμή από τον βοριά σχεδόν και ανατολικά
με ελαφρύ κυματισμό, αλλά κάνει ακόμη κρύο, είναι χειμώνας
ακόμη εδώ σε αυτή την μεριά της Μεσογείου.
Φάνηκε στα δεξιά μας η ακτογραμμή της Αλγερίας
Άρχισε η ακτοπλοϊα
Η κίνηση από πλοία είναι αυξημένη, περνούν πολύ κοντά σε εμάς
Περίπου στο μισό μίλι αυτά που αντί πλέουν.
Πολλές φορές όταν μας βλέπουν αυτοί που δουλεύουν στο κατάστρωμα
κάποιου περαστικού πλοίου, όπως τώρα, μας χαιρετούν, καθώς και
εμείς άλλωστε.
Η πορεία μας είναι κοντά στην ακτογραμμή, λίγα μίλια μόνο,
φαίνονται και τα σπίτια που είναι κοντά στην ακτή.
Η ορατότητα είναι καλή, δουλεύει όμως και το ραντάρ για σιγουριά
και περισσότερη ασφάλεια στην ναυσιπλοϊα.
Ο καπετάνιος είναι και αυτός στη γέφυρα αυτή την ώρα, μαζί με
τον καπετάν Αλέκο και εγώ με τον Κωνσταντή υπό την επίβλεψη
του μαραγκού συνεχίζουμε την συντήρηση των συρμάτων των φορτωτήρων.
Το ταξίδι μας συνεχίζεται στις ακτές της Αλγερίας για τον
προορισμό μας.....

Συνεχίζεται.....

4 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πάνω σε ένα σκάφος τεσσερα χρονια ..να πηγαινω κοντρα στα μεγαλα κύματα και να μην φοβαμαι..
Ποτε δεν φοβηθηκα.
Ο "καπετανιος" να θελει να επιστρεψουμε με το που βγηκαμε απο το λιμάνι, μα εγω φωναξα "προχωρα δεν ειναι κυματα αυτα"..
Χρονια ολοκληρα με μουσκευε το νερό..Μα αυτο το νερο το λατρευα ..
Ολα τα λατρευα.. Καθε κομματι βραχου που περνουσαμε, καθε κύμα που προσπαθούσε να με πολεμήσει..
Θυμαμαι τα δελφίνια που ειχαν περασει διπλα. Τον τεραστιο ξιφία που πήδησε πάνω απ το σκάφος.
Θυμαμαι τα σπιτια που μεγαλωναν οσο πλησιαζα στη ξηρα.....Αυτα τα σπιτια που τα εζησα απο παιδί και τωρα ειναι αδυνατο να παω να τα δω ξανα..
Αδυνατο να ανεβω στο ιδιο σκαφος..
Αδυνατο να συναντησω την ιδια θαλασσα...
Αδύνατο να σμίξω ξανά με τον καπετάνιο......
Δεν ξέρω ποσο αδύνατο....
Ξερω ομως πόσο λυπηρό.....

Αυτή η σελιδα σου Δημήτρη ειναι κομματι μου..
Ή καλυτερα , γίνεται κομματι μου και με ταξιδευει στις δικες μου αναμνήσεις..
Σ ευχαριστω γι αυτο..

roadartist είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο. Το ίδιο και οι φωτο σου Καπετάνιε.

Unknown είπε...

@ μαρια νικολαου

Καλό σου απόγευμα

Εγώ σε ευχαριστώ μαρία
για την πράγματι όμορφη παρέα σου
στα ταξίδια μου αυτά.
Για μένα είναι πολύ σπουδαία
η συντροφιά, όπως πολύ σπουδαία
υπήρξε όλα τα χρόνια των ταξιδιών
μου στις θάλασσες του κόσμου.
Σε ευχαριστώ για την ανάγνωση
του Ημερολόγιου Γέφυρας και
την καθημερινή σου παρουσία
με τιμά ιδιαίτερα

Καλό σου βράδυ και καλή
συνέχεια μέσα στην ομορφιά
των ταξιδιών στο πέλαγος και
στους ωκεανούς

Unknown είπε...

@ roadartist

Καλό σου απόγευμα

Σε ευχαριστώ για την όμορφη
συντροφιά σου και την ανάγνωση
του Ημερολογίου.
Οι φωτο είναι από την Πέτρα
της Λέσβου τον Σεπτέμβριο 2007

Καλό σου βράδυ