Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(153)

Η κούραση της ημέρας ακόμη δεν έχει φανεί, γιατί είναι η αρχή
της εβδομάδας, τουλάχιστον για εμάς που δεν ήμαστε βάρδια ακόμη.
Οι βάρδιες δουλεύουν σχεδόν καθημερινά υπερωριακά
Εμείς για κάποιες ώρες υπερωρίας, δουλεύουμε τα Σαββατοκύριακα
για να βγάλουμε έστω και λίγα χρήματα παρ απάνω για το χαρτζιλίκι
μας κάθε μήνα.
Θα μας χρειαστούν όταν και όποτε πιάσουμε λιμάνι
Αυτό βλέπουν τα μάτια τα δικά μου και του Κωνσταντή και όμως
δεν μιλούν, γιατί είναι μόνο ώρες δουλειάς και όχι ώρες συζήτησης
μα και σκέψης ακόμη.
Τα μάτια σίγουρα βλέπουν και δεν κοιτούν απλώς
Έχουν την δικιά τους σκέψη και λογική και την μεταφέρουν και
σε μένα και στον Κωνσταντή, μαζί με τις εικόνες τις ακτογραμμής.
Η δουλειά συνεχίζεται στο κατάστρωμα και το ταξίδι μας στις
ακτές της βόρειας Αφρικής.
Ο επόμενος κάβος είναι του λιμανιού του Αρζού Μήτσο,
Μου λέει ο μαραγκός, την ώρα που πηγαίνουμε για τον καφέ των 3
Γιατί και αυτού νου τις ίδιες εικόνες βλέπουν τα μάτια του
και τις μεταφέρουν στο νου του.
Ο καφές των 3, είναι η τελευταία διακοπή των εργάσιμων ωρών,
μετά είναι το τέλος των εργασιών της ημέρας, στις 5 το απόγευμα
και μετά ακολουθεί το βραδινό φαγητό και η ξεκούραση μετά την
κούραση της ημέρας.
Άλλη μια μέρα Μήτσο και αφήνουμε πίσω μας την Αλγερία
Μου λέει ο Κωνσταντής την ώρα που πηγαίνουμε για το βραδινό
φαγητό. Αύριο θα ήμαστε στο Αλγέρι και μεθαύριο Τυνησία
Το ξέρω Κωνσταντή, μετά ακολουθούν οι νότιες ακτές της Σικελίας
της Σαρδηνίας το νησί της Μάλτας και της Παντελάριας.
Το πέρασμα αυτό είναι πολυσύχναστο, πάντα έχει αρκετά καράβια
γιατί άλλα πηγαίνουν για την Αδριατική, την Ελλάδα, την Μαύρη
θάλασσα και άλλα για το κανάλι του Σουέζ όπως εμείς.
Ο ήλιος και σήμερα πηγαίνει προς την δύση
Σε λίγο θα δύσει στην πρύμη του καραβιού, τα γλαροπούλια πετούν
χαμηλά αυτήν την ώρα, πάνω από τα απόνερα του καραβιού περιμένοντας
τον Γρηγόρη, το καμαροτάκι μας, να πετάξει τα αποφάγια στη θάλασσα
στα απόνερα του πλοίου.
Τα γλαροπούλια ξέρουν πολύ καλά την ώρα και πετούν χαμηλά

Συνεχίζεται.....

7 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Ομορφο αυτο που εγραψες..
Τα γλαροπουλια γνωριζουν την ωρα και πετουν χαμηλά..

Unknown είπε...

@ μαρια νικολαου

Καλημέρα

Πράγματι έτσι συμβαίνει πάντα
Έχω περάσει με τα γλαροπούλια
χιλιάδες ώρες και μίλια στο
πέλαγος και στον ωκεανό
του νοτιά με τα Αλμπατρός
Για χρόνια υπήρξαν οι αχώριστοι
σύντροφοί μου

Καλό πρωινό
φιλιά θαλασσινά

Roadartist είπε...

Πανέμορφο..
..Καπετάνιε Καλή εβδομάδα!

Unknown είπε...

@ roadartist

Καλησπέρα

Καλή σου εβδομάδα
Ευχαριστώ για το πανέμορφο

Καλό βράδυ

απάγγειο είπε...

Αχ! Αυτά τα γλαροπούλια σαιλόρ μου!
Κι εκείνο με τα μάτια που βλέπουν... μ' άρεσε!
Καλό βράδυ!

απάγγειο είπε...

Ευχαριστώ, σαιλόρ! Φιλάκια!
Πάμε χαμηλό πέταγμα... σαν τα γλαροπούλια! Όχι τίποτ' άλλο, έχασα και τις συνέχειες...
Καλό βράδυ, καπετάν ξενύχτη!

Unknown είπε...

@ απαγγειο

Καλησπέρα

Να είσαι καλά και πάντα
κοντά μας
Προσοχή στο χαμηλό πέταγμα

Οι συνέχειες είναι εδώ
σε ευχαριστώ για την ανάγνωση

Καλό βράδυ
φιλιά θαλασσινά