Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Ημερολόγιο Γέφυρας.....(292)

Ο μάγειρας μαζί με τον λοστρόμο έδωσαν την παραγγελία στην όμορφη
γκαρσόνα, βλέπεις αυτοί οι δυο μιλούν έστω και λίγα αγγλικά και
μπορούν να συνεννοούνται σε μια άλλη χώρα όπως η Φιλιππίνες.
Εμείς οι καινούργιοι και κυρίως οι πρώτο μπαρκαρισμένοι όπως εγώ και
ο Κωνσταντής δεν μιλάμε αγγλικά, δεν ξέρουμε, τουλάχιστον για τώρα.
Απλά, ακούμε, βλέπουμε και μαθαίνουμε σιγά σιγά.
Πολύ λίγες κουβέντες ξέρουμε και λέμε, τα υπόλοιπα τα λέμε με τα
μάτια και τα νοήματα. Προσέχουμε όμως και μαθαίνουμε σιγά σιγά
Βλέπεις το νεαρό της ηλικίας όλα τα καταφέρνει.
Ήρθαν οι μπύρες και τα δροσερά αναψυκτικά που είναι για μας τους
μικρούς, όπως μας λέει ο λοστρόμος και ο μαραγκός και η γκαρσόνα
η μικροκαμωμένη μας σερβίρισε άψογα και χαμογελαστή.
Ο Σίδερης κάτι της είπε στη γλώσσα της και αυτή αμέσως χαμογέλασε
και γύρισε στη δουλειά της.
Οι μυρωδιές από το ψήσιμο των θαλασσινών και των κρεμμυδιών που
αυτοί χρησιμοποιούν για τα φαγητά τους, έρχεται μέχρι εμάς.
Αυτή η μυρωδιά από τα φαγητά τους είναι χαρακτηριστική, μας λέει
ο μάγειρας, όπως και το ρύζι που τρώνε αντί για ψωμί.
Σε λίγο θα έρθουν και γαρίδες ψητές και καβούρια με σάλτσα καυτερή
και τότε θα δεις Μήτσο πως τραβιέται η μπύρα η κρύα, η παγωμένη.
Εν τάξει μάγειρα, αφού το λες εσύ, ασφαλώς έτσι θα είναι και
η βραδιά περνάει μέσα στην ομορφιά της νύχτας του λιμανιού και
η παρέα από το Μιχαήλ Άγγελος απολαμβάνει της μπύρας την δροσιά
και της Φιλιππινέζικης κουζίνας.
Η ώρα πήγε σχεδόν μεσάνυχτα, σε λίγο θα έρθει και ο Γιωργάκης,
ο θερμαστής, με τα άλλα παιδιά από την βάρδια που τελειώνει τα
μεσάνυχτα να πιουν μια μπύρα κρύα και να δροσιστούν.

Συνεχίζεται.....

Δεν υπάρχουν σχόλια: